Stanisław Wilczyński (wachmistrz)

Wojsko i służby mundurowe

Stanisław Wiktor Wilczyński, urodzony 13 kwietnia 1899 roku w Nowym Sączu, jest postacią, która pozostawiła po sobie istotny ślad w historii Polski. Jako polski mistrz fryzjerski, przyczynił się do rozwoju rzemiosła fryzjerskiego w naszym kraju. Jego umiejętności i talent były szeroko doceniane wśród klientów.

Nie był jednak wyłącznie specjalistą w dziedzinie fryzjerstwa. Stanisław Wilczyński był również wachmistrzem Wojska Polskiego, co podkreśla jego zaangażowanie w służbę dla ojczyzny. Za swoje działania i odwagę w trakcie służby wojskowej otrzymał prestiżowy Order Virtuti Militari, co stanowi świadectwo jego heroizmu oraz determinacji w obronie kraju.

Jego życie zakończyło się 28 sierpnia 1976 roku w Katowicach, ale pamięć o nim oraz jego osiągnięcia pozostają w świadomości ludzi, którzy mieli okazję go poznać lub usłyszeć o jego wyjątkowej historii.

Życiorys

Stanisław Wilczyński przyszedł na świat 13 kwietnia 1899 roku w Nowym Sączu, który wtedy był miastem powiatowym w Królestwie Galicji i Lodomerii. Pochodził z rodziny, w której tradycje kształtowały jego losy, a jego rodzicami byli Stanisław oraz Józefa z Dobrowolskich. W rodzinnym mieście zakończył edukację w szkole powszechnej, a następnie zdobył zawód fryzjera.

W latach 1914–1917 był zaangażowany w działalność Związku Strzeleckiego, co wskazuje na jego patriotyczny zapał. W listopadzie 1918 złożył przysięgę wojskową i rozpoczął służbę w Wojsku Polskim, biorąc udział w odsieczy Lwowa. Już od stycznia 1919 roku służył w 2 szwadronie 2 pułku szwoleżerów, a w sierpniu tego samego roku uczestniczył w walkach w trakcie I powstania śląskiego.

W styczniu 1920 roku brał udział w odzyskiwaniu Pomorza, a od marca 1920 roku walczył na froncie podczas wojny polsko-bolszewickiej. Jego heroiczną postawę podkreślają szczególne osiągnięcia z czerwca 1920 roku, kiedy to brał udział w walkach pod Gorodnicą i Zwiahlem. Przewożąc meldunki, zdołał przedostać się na drugą stronę rzeki Słucz, zyskując cenne informacje o pozycjach wroga. Za swoje męstwo został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Po zakończeniu walk w 1924 roku stanął na czoło własnego zakładu fryzjerskiego. Dalsze losy zaprowadziły go do Krakowa, gdzie od 1938 roku pracował w urzędzie pocztowym. W latach 1939–1945 prowadził sklep tytoniowy, który stał się miejscem kontaktowym dla Armii Krajowej.

Po wojnie osiedlił się w Katowicach, gdzie kontynuował swoją działalność do końca życia. Zmarł w tym mieście, a jego prochy spoczywają na cmentarzu przy ul. Henryka Sienkiewicza.

Stanisław Wilczyński był mężem Jadwigi Kropki, z którą doczekał się trójki dzieci: Tadeusza (ur. 1923), Ireny (ur. 1925) oraz Mieczysława (ur. 1927).

Ordery i odznaczenia

W obszernym zestawieniu osiągnięć Stanisława Wilczyńskiego, można znaleźć liczne odznaczenia oraz medale, które stanowią potwierdzenie jego heroicznych czynów na polu bitwy.

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 3891,
  • Krzyż Walecznych, który otrzymał trzykrotnie,
  • Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I stopnia,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Odznaka za Rany i Kontuzje, przyznana z jedną gwiazdką.

Warto także zauważyć, że w dniu 30 maja 1936 roku, Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości podjął decyzję o odrzuceniu wniosku o nadanie mu tego odznaczenia, wskazując na brak pracy niepodległościowej w jego życiorysie.

Przypisy

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 21.04.2023 r.]
  2. a b c d e f Polak (red.) 1993 ↓, s. 230.
  3. Mniszek i Rudnicki 1929 ↓, s. 38.
  4. Koloecja ↓, s. 3.
  5. Kolekcja ↓, s. 2.
  6. Kolekcja ↓, s. 1.
  7. Kolekcja ↓, s. 1 foto.

Oceń: Stanisław Wilczyński (wachmistrz)

★★★★★
Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:13