Józef Urbanek (podpułkownik)

Wojsko i służby mundurowe

Józef Urbanek, urodzony 8 lutego 1886 roku w Nowym Sączu, był postacią niezwykle znaczącą w historii Wojska Polskiego. Zmarł 21 października 1937 roku w Narajowie. Był podpułkownikiem dyplomowanym w piechocie, co podkreśla jego zaangażowanie i wyspecjalizowane umiejętności w tej dziedzinie wojskowości.

W swoim życiu wojskowym Józef Urbanek otrzymał zaszczytny tytuł kawalerski Orderu Virtuti Militari, co stanowi najwyższe wyróżnienie dla żołnierzy za ich bohaterskie czyny i oddanie w służbie dla kraju.

Życiorys

Józef Urbanek, podpułkownik, rozpoczął swoją militarną karierę 1 stycznia 1911 roku, kiedy to uzyskał stopień aspiranta oficerskiego w randze kadeta rezerwy piechoty. Już w lutym 1914 roku był przydzielony do c. i k. 20 pułku piechoty w Krakowie. W tym etapie swojego życia brał udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej w związku z konfliktem na Bałkanach, a następnie walczył na frontach I wojny światowej. 1 listopada 1914 roku uzyskał stopień podporucznika rezerwy z datą starszeństwa.

Na początku niepodległej Polski, 1 listopada 1918 roku, został przyjęty do Wojska Polskiego, formalnie potwierdzając swoją wcześniejszą rangę podporucznika oraz przydział do 1 pułku strzelców podhalańskich. Swoją służbę kontynuował 1 czerwca 1921 roku, jako część dowództwa Dywizji Górskiej, z macierzystym 1 pułkiem strzelców podhalańskich. 3 maja 1922 roku zastał zweryfikowany w stopniu majora z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku, zajmując 392. lokatę w korpusie oficerów piechoty.

W roku 1923 pełnił obowiązki w Sztabie Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie, jako szef Oddziału V, pozostając jednocześnie oficerem nadetatowym w 13 pułku piechoty w Pułtusku. 2 listopada 1923 roku odbył przeniesienie do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, gdzie był uczestnikiem III Kursu Doszkolenia. Ukończenie studiów 15 października 1924 roku zaowocowało dyplomem oficera Sztabu Generalnego oraz przydziałem do Inspektoratu Armii Nr V we Lwowie, na stanowisko III referenta.

14 października 1926 roku Urbanek został przeniesiony do inspektora armii, generała dywizji Mieczysława Norwid-Neugebauera, gdzie pełnił funkcję referenta. Już 12 kwietnia 1927 roku awansował na podpułkownika, z datą starszeństwa 1 stycznia 1927 roku, zajmując 35. lokatę w korpusie oficerów piechoty. Przeniesienie do 29 pułku Strzelców Kaniowskich w Kaliszu miało miejsce 26 kwietnia 1928 roku, gdzie objął stanowisko dowódcy II batalionu w Szczypiornie.

5 listopada 1928 roku zmienił jednostkę na 31 pułk Strzelców Kaniowskich w Sieradzu, by pełnić funkcję zastępcy dowódcy pułku. W lipcu 1929 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza, dowodząc Pułkiem KOP „Wołożyn”. W 1930 roku był dowódcą pułku podczas ćwiczenia międzydywizyjnego „Lida”, na które inspektor armii generał dywizji Jan Romer wystawił mu pozytywną opinię, zwracając uwagę na jego dużą inicjatywę oraz wyczucie taktyczne.

23 marca 1932 roku Urbanek został przeniesiony z KOP do 32 pułku piechoty w Modlinie na stanowisko dowódcy pułku. Niestety, za 1932 rok otrzymał negatywną opinię i został „zdyskwalifikowany” jako dowódca pułku. 31 maja 1934 roku przeszedł w stan spoczynku. Po zakończeniu służby, zmarł 21 października 1937 roku w Narajowie, a dwa dni później został pochowany na tamtejszym cmentarzu.

Ordery i odznaczenia

Józef Urbanek, w swojej wojskowej karierze, został odznaczony licznymi wyróżnieniami, które świadczą o jego odwadze oraz poświęceniu dla kraju. Oto lista przyznanych mu odznaczeń:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari,
  • Krzyż Walecznych (trzykrotne przyznanie),
  • Złoty Krzyż Zasługi (przyznany 19 marca 1931 roku),
  • Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi,
  • Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych (przyznana 12 maja 1936 roku),
  • Srebrny Medal Waleczności 2 klasy,
  • Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913.

Przypisy

  1. Pismo L. 1032/pf Opinie o uczestnikach ćwiczeń międzydywizyjnych „Lida”, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/119, s. 269, 271.
  2. Ujemne opinie 1932. Pismo wch. nr 94/tjn. z 29.05.1935 r., Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/121, s. 791.
  3. Kronika żałobna, „Głos Brzeżański” nr 5 z 01.03.1938 r., s. 6.
  4. Ś.p. ppłk dypl. J. Urbanek, „Polska Zbrojna” Nr 338 z 07.12.1937 r., s. 4.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22.12.1934 r., s. 279.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23.03.1932 r., s. 255.
  7. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20, 562.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26.04.1928 r., s. 137.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20.04.1927 r., s. 117.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 44 z 14.10.1926 r., s. 355.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 40, 153, 346.
  12. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 77, 161, 403.
  13. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 33.
  14. Spis oficerów 1921 ↓, s. 224, 928.
  15. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 25 z 06.03.1919 r., poz. 819.
  16. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 23 z 01.03.1919 r., poz. 747.
  17. Ranglisten 1918 ↓, s. 262, 510.
  18. Schematismus 1914 ↓, s. 352, 419.
  19. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 08.07.2020 r.]
  20. Bober 1929 ↓, s. 32.
  21. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”

Oceń: Józef Urbanek (podpułkownik)

★★★★★
Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:11