Juliusz Freisler

---

Życiorys

Juliusz Freisler pochodził z robotniczej rodziny związanej z kolejnictwem. W roku 1928 zdał maturę, co otworzyło przed nim nowe możliwości. Już jako absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie, 5 sierpnia 1933 roku, został mianowany przez Prezydenta RP, Ignacego Mościckiego, na stopień podporucznika, z datą starszeństwa 15 sierpnia 1933 oraz 451. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Następnie został przydzielony do 10 Pułku Piechoty w Łowiczu.

Jednakże jego kariera wojskowa nie była wolna od tragedii; w 1935 roku podczas manewrów, ryzykując własnym życiem, uratował młodego żołnierza, wyrwając mu z ręki odbezpieczony granat. Niestety, ta heroiczna akcja doprowadziła do tego, że stracił oko, a jego prawa ręka została poważnie uszkodzona. Został uznany za inwalidę, ale mimo tego zdecydował się walczyć z orzeczeniem komisji o przeniesienie na rentę – pragnął kontynuować służbę w armii. Jego odwołanie zostało uznane i ostatecznie stał się oficerem administracyjnym.

Wkrótce po tym złożył podanie o przywrócenie do jednostek liniowych. Na stopień porucznika został mianowany z datą starszeństwa 19 marca 1938 roku, zajmując 18. lokatę w korpusie oficerów piechoty. W kolejnym etapie kariery przeniesiono go do korpusu oficerów zdrowia, do grupy sanitarnej. W marcu 1939 roku pełnił służbę w Kadrze Zapasowej 1 Szpitala Okręgowego w Warszawie jako zastępca oficera mobilizacyjnego.

W trakcie kampanii wrześniowej 1939 roku, Freisler brał udział w obronie Warszawy, dowodząc kompanią karabinów maszynowych w Batalionie Stołecznym. 24 września o godzinie 1.00, uczestniczył w wypadzie 1. kompanii strzeleckiej pod dowództwem kapitana Wacława Sikorskiego, który miał miejsce w rejonie fortu III, skierowanym na miejscowość Blizne oraz skrzyżowanie dróg na południe od fortu III.

W wyniku tej akcji został uznany za poległego, a generał Juliusz Rómmel nadał mu pośmiertnie awans na stopień kapitana. Okazało się jednak, że Freisler został ciężko ranny. W marcu 1945 roku Ludwik Głowacki spotkał porucznika Freislera we Włodawie, gdzie zauważył, że jego lewa ręka była bez dłoni, z rękawa płaszcza wystawał kikut. Wspomniał także, że miał on zgaszone zmysły po odniesieniu ran i nic nie wiedział o tym, co działo się później. Odzyskał przytomność dopiero w domu przy ul. Wolskiej, w rodzinie, której wcześniej nie znał. Przekazano, że przeleżał tam przez miesiąc, po czym po regeneracji sił opuścił Warszawę.

Warto dodać, że trzej bracia Juliusza walczyli w Armii Krajowej, podczas gdy jego siostry pełniły funkcje łączniczek. Dom rodzinny Freislera w Nowym Sączu również odegrał ważną rolę w działalności AK, będąc punktem kontaktowym dla kurierów, co było możliwe dzięki zaangażowaniu jego ojca i matki.

Ordery i odznaczenia

Juliusz Freisler, znany ze swoich licznych osiągnięć, został uhonorowany prestiżowymi odznaczeniami. Wśród nich znalazł się Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, wyjątkowego wyróżnienia przyznawanego za zasługi wojenne.

Dodatkowo, otrzymał również Złoty Krzyż Zasługi, który został mu nadany 29 maja 1936 roku „za czyn męstwa i odwagi w służbie wojskowej”.

---

Oceń: Juliusz Freisler

---