Włodzimierz Kodrębski (pułkownik)

Wojsko i służby mundurowe

Włodzimierz Kodrębski, urodzony 17 grudnia 1864 roku w Nowym Sączu, to postać, która na stałe wpisała się w historię Wojska Polskiego. Jego życie, naznaczone militarną służbą, zakończyło się prawdopodobnie 7 grudnia 1940 roku w Sosnowce.

Był on pułkownikiem kawalerii, co świadczy o jego znaczącej roli w strukturach armii. Jego biografia jest przykładem poświęcenia i oddania w walce za ojczyznę, a jednocześnie odzwierciedla zmieniające się losy Polski w burzliwych czasach historycznych.

Życiorys

Włodzimierz Kodrębski przyszedł na świat 17 grudnia 1864 roku w Nowym Sączu. Swoje życie wojskowe związane miał z c. i k. armią. W roku 1903, będąc w stopniu rotmistrza, razem z żoną Zofią, z domu Foryst, córką tarnowskiego adwokata Piotra Forysta, stał się właścicielem dworku Ignacego Paderewskiego w Kąśnej Dolnej. Później zbył go na rzecz Stanisława Nowaka. W Kąśnej Dolnej należał do grybowskiego koła Towarzystwa Szkoły Ludowej, w którym miał status członka dożywotniego.

W trakcie I wojny światowej, będąc w stanie spoczynku jako rotmistrz 7 pułku ułanów, w sierpniu 1916 roku został awansowany na stopień majora. Po odbudowaniu niepodległości przez Polskę, postanowił wstąpić do Wojska Polskiego. W 1920 roku, w stopniu podpułkownika, pełnił funkcję dowódcy Wołkowyskiego Okręgu Etapowego. Dnia 1 czerwca 1919 roku otrzymał awans na pułkownika kawalerii, z przyznanym starszeństwem.

Z kolei w latach 20. XX wieku, jako emerytowany oficer, mieszkał w Nowym Sączu. W roku 1934, będąc w stopniu pułkownika i przeniesionym w stan spoczynku, został przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr III, jako oficer w dyspozycji dowódcy O.K. III z siedzibą w Grodnie, pozostając jednocześnie w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wołkowysk.

Niestety, podczas II wojny światowej los Włodzimierza Kodrębskiego okazał się tragiczny. Zniknął bez wieści, a według niektórych źródeł, zmarł 7 grudnia 1943 roku na terytorium ZSRR, w miejscowości Sosnowka, która znajduje się w obwodzie archangielskim.

Przypisy

  1. Danuta Schneider. Dom Paderewskiego w Ojczyźnie. „Głos Nauczyciela”, s. 51, 2003 r. ISSN 1042-3747.
  2. AntoniA. Sypek AntoniA., Mój Tarnów, Tarnów: staraniem Fundacji Tarnowskie Towarzystwo Przemysłowe [etc.], 2005 r. s. 63, ISBN 83-87183-97-0.
  3. Ochał 2017 r. s. 86.
  4. Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912. Kraków: 1913 r. s. LXXVIII.
  5. Mianowania w armii. „Nowa Reforma”. Nr 419, s. 2, 21.08.1916 r.
  6. Rocznik Oficerski 1923 r. s. 1579.
  7. Rocznik Oficerski 1924 r. s. 1408.
  8. Rocznik Oficerski 1928 r. s. 884.
  9. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 r. s. 335.
  10. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 r. s. 892.
  11. Datę urodzenia 17.12.1864 podały Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Publikacja pt. Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945 wskazała dzień urodzin 1872.
  12. a b Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952 r. s. 360.

Oceń: Włodzimierz Kodrębski (pułkownik)

★★★★★
Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:25