Leopold Kwiatkowski


Leopold Kwiatkowski, znany również pod różnymi pseudonimami takimi jak „Tomek”, „Bela”, „Szostak”, „Andrzej” oraz „Cis”, był osobą o niezwykle bogatym życiorysie. Urodził się 11 listopada 1906 roku w Nowym Sączu, gdzie również spędził większość swojego życia. Jego pasje i umiejętności obejmowały szereg dziedzin, w tym bycie pilotem oraz instruktorem szybowcowym.

Oprócz osiągnięć w lotnictwie, Kwiatkowski był także instruktorem narciarstwa, co świadczy o jego szerokim zakresie zainteresowań i umiejętności. Jego aktywność nie ograniczała się jedynie do sportu i lotnictwa, bowiem był również żołnierzem Armii Krajowej (AK) oraz kurierem Związku Walki Zbrojnej (ZWZ).

Jego życie zakończyło się 11 lutego 1968 roku w Nowym Sączu, ale pozostawił po sobie niezatarte ślady w historii.

Życiorys

Leopold Kwiatkowski przyszedł na świat 11 listopada 1906 roku w Nowym Sączu. Na początku swojej edukacji ukończył Szkołę Powszechną w rodzinnym mieście, a następnie kontynuował naukę w Zakopanem w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego, gdzie uzyskał dyplom w 1928 roku. Interesując się lotnictwem, w czasie nauki dołączył do szkolnego koła modelarstwa lotniczego, a jego pasja przerodziła się w budowanie modeli samolotów i szybowców.

W roku 1929 Kwiatkowski rozpoczął służbę wojskową w 3 Pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku-Białej. W ramach swojej jednostki angażował się w działalność narciarską, stając się członkiem sekcji narciarskiej Wojskowego Klubu Sportowego 3PSP. Jego umiejętności zostały docenione podczas zawodów narciarskich w Żywcu, gdzie zajął III miejsce w skokach narciarskich.

Do jego najważniejszych osiągnięć w sportach narciarskich należą:

  • Mistrzostwa Związku Strzeleckiego “Strzelec” 1931 roku w Jordanowie (I miejsce w biegu klasycznym 14 km, II miejsce w skokach),
  • Mistrzostwa Kolejowego Przysposobienia Wojskowego Okręgu Krakowskiego w Zakopanem (II miejsce w drużynowym biegu patrolowym),
  • Mistrzostwa KPW w Wilnie (II miejsce w biegu klasycznym 15 km).

W latach 1929-1931 Kwiatkowski był jednym z organizatorów sekcji narciarskiej Kolejowego Przysposobienia Wojskowego „Sandecja”, gdzie pełnił funkcję trenera aż do 1938 roku. Wśród jego wychowanków znajdują się znani narciarze, tacy jak Roman Stramka, Julian Zubek, Zbigniew Ryś i Jan Freisler.

W 1932 roku wstąpił do Kolejowego Koła Szybowcowego LOPP w Nowym Sączu, gdzie zaangażował się również przy budowie szybowca CWJ w Warsztatach Kolejowych. Kwiatkowski był również trenerem w sekcji narciarskiej Kolejowego Klubu Przysposobienia Wojskowego.

Na Winnej Górze w pobliżu Nowego Sącza ukończył kurs szybowcowy, zdobywając uprawnienia pilota szybowcowego klasy A. W kolejnych latach uzyskał kategorie B i C, a w 1933 roku zdobył uprawnienia instruktora szybowcowego w Bezmiechowej. Brał udział w krajowych zawodach szybowcowych organizowanych przez Aeroklub Rzeczypospolitej Polskiej, w 1934 roku startując na IV Krajowych Zawodach Szybowcowych w Ustianowej na szybowcu IS-B Komar jako reprezentant krakowskiej sekcji lotniczej Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (LOPP).

W 1935 roku Kwiatkowski uplasował się na 8. miejscu w klasyfikacji wysokości lotów oraz 7. miejscu w klasyfikacji czasów lotów. Dodatkowo zdobył srebrny medal za przelot docelowy do Sanoka. Pracując jako instruktor w nowo powstałej Szkole Szybowcowej LOPP Okręgu Krakowskiego w Tęgoborzy, jego umiejętności i doświadczenie były nieocenione.

W sierpniu 1939 roku zorganizował ewakuację szkoły szybowcowej do Stanisławowa. W czasie II wojny światowej Kwiatkowski był poszukiwany przez Niemców, ukrywał się i przyłączył do organizacji konspiracyjnej ZWZ. Jako sportowiec i żołnierz rezerwy angażował się w tworzenie tras i punktów łączności, co służyło do wspierania ruchu oporu oraz przerzucaniu ludzi przez granicę z okupowanej Polski na Węgry.

Wiosną 1940 roku, przebywając w Budapeszcie, został zaprzysiężony i przyjął pseudonim „Tomek”. Jako kurier rozpoczął regularne podróże między Warszawą, Krakowem, Nowym Sączem a Budapesztem, przekraczając granice na trasach o kryptonimach „Poprad” i „Dunajec”. W marcu tego samego roku Kwiatkowski, wraz z zespołem, dostarczył istotne dokumenty do Ryszarda Świętochowskiego, bliskiego współpracownika generała Władysława Sikorskiego.

Po wojnie Leopold Kwiatkowski powrócił do Szybowcowej Szkoły w Tęgoborzy, uczestnicząc w jej odbudowie i pełniąc rolę instruktora szybowcowego do 1948 roku. W 1956 roku, po rehabilitacji, powrócił do pracy w lotnictwie, angażując się w działalność Aeroklubu Podhalańskiego w Łososinie Dolnej. Został uhonorowany dyplomem Paula Tissandiera przez Międzynarodową Federację Lotniczą (FAI) w 1958 roku za swój wkład w rozwój lotnictwa.

W latach 1962-1968 Kwiatkowski pełnił stanowisko kierownika Aeroklubu Podhalańskiego. Zmarł 11 lutego 1968 roku w Nowym Sączu, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na Katolickim Cmentarzu Komunalnym przy ul. Rejtana.

Upamiętnienie

Leopold Kwiatkowski jest postacią, która zasługuje na szczególne upamiętnienie w Nowym Sączu. Warto zauważyć, że jedna z ulic w mieście została nazwany jego imieniem, a znajduje się ona na osiedlu Gorzków.

Dodatkowo, Aeroklub Podhalański także honoruje tego wybitnego człowieka, nosząc jego imię. Takie inicjatywy mają na celu uczczenie pamięci kogoś, kto przyczynił się do lokalnej społeczności.

Odznaczenia i wyróżnienia

Leopold Kwiatkowski zdobył liczne odznaczenia i wyróżnienia, które świadczą o jego wyjątkowych osiągnięciach oraz zaangażowaniu w działalność narodową i społeczną.

  • srebrna odznaka LOPP,
  • krzyż srebrny Virtuti Militari,
  • złoty krzyż zasługi,
  • brązowy krzyż zasługi,
  • krzyż partyzancki,
  • brązowy medal za zasługi dla obronności kraju,
  • dyplom Paula Tissandiera,
  • zasłużony działacz lotnictwa sportowego.

Przypisy

  1. Tomasz Kawa: Jubileusz nad Dunajcem i Łososiną. sebastiankawa.pl. [dostęp 25.11.2017 r.]
  2. MKS Sandecja, Historia. [dostęp 25.11.2017 r.]
  3. a b Przerzuty i Kurierzy z książki Rotmistrza Budarkiewicza – AK NA PODHALU. partyzanciakpodhale.pl. [dostęp 24.11.2017 r.]
  4. Edmund Odorkiewicz "Kryptonim "Dorsze" Wydawnictwo Śląsk 1971 r. s115
  5. Józef Bieniek “Między Warszawą i Budapesztem”, Rocznik Sądecki tom IX, s 249-318
  6. Józef Bieniek ” Między Warszawą a Budapesztem”, Rocznik Sądecki tom IX 1968, s 276-277
  7. Leopold Kwiatkowski „Rozwój szkoły w Tęgoborzu", Skrzydlata Polska 2/1938 s 43-45
  8. „Zawody szybowcowe w Ustianowej”, Skrzydlata Polska nr 11/1935 str 309
  9. Biuletyn ARP nr164/1948

Oceń: Leopold Kwiatkowski

Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:22