Stanisław Obiorek

---

Życiorys

Stanisław Obiorek urodził się jako syn Stefana oraz Marii, z domu Hornikówna i miał dwoje rodzeństwa. W 1922 roku ukończył czteroklasową szkołę powszechną w Krakowie, a osiem lat później zdobył dyplom ośmioklasowej Szkoły Powszechnej nr 7 imienia św. Floriana w Krakowie. Następnie, w latach 1932–1934, uczęszczał do Publicznej Szkoły Zawodowej dla grafików, gdzie nabył umiejętności potrzebne do wykonywania zawodu zecera.

W 1936 roku został powołany do służby wojskowej, przydzielając go do 121 eskadry myśliwskiej. Już 20 września 1937 roku wszedł w skład eskadry terenowej jako uczeń-pilot. Ukończone szkolenie, które odbył do 2 lipca 1938 roku, zakończyło się skierowaniem go do 21 eskadry liniowej, gdzie pozostał jako podoficer nadterminowy.

W trakcie kampanii wrześniowej wykonywał loty z lotniska polowego, które znajdowało się we wsi Wsola. 3 września, podczas kolejnego lotu, współpracował z załogą składającą się z ppor. obs. Tadeusza Króla oraz kpr. strz. Igacego Mularczyka, startując na samolocie PZL.23B Karaś w celu przeprowadzenia ataku na niemieckie czołgi w okolicy Gorzkowic. Ich misja okazała się częściowo udana, jednak gdy znajdowali się w rejonie przysiółku Kozy k/Dąbrowy Wielkiej, zostali zaatakowani przez niemieckie myśliwce. Niestety, ich samolot został zestrzelony przez Messerschmitta Bf 109E, pilotowanego przez Lt. Karla-Gottfrieda Nordmanna. Stanisław zdołał uratować się dzięki skokowi ze spadochronem, podczas gdy pozostali członkowie załogi zginęli.

Już 9 września, Obiorek zdołał się dołączyć do macierzystej eskadry, która stacjonowała na lotnisku w Marianowie. 17 września, w Horodence, przekroczył granicę polsko-rumuńską, gdzie następnie został internowany w obozie w Campulung-Muscel. Udało mu się jednak uciec 31 października. Przez Bukareszt dotarł do Konstancy, a stamtąd odpłynął na statku „Dacia” do Bejrutu. Kontynuując swoją podróż, 5 grudnia przybył do Marsylii na statku „Porto”.

Stanisław Obiorek uległ wypadkowi, co skutkowało operacją w szpitalu w Marsylii. 14 marca został przeniesiony do Paryża, a 19 maja do bazy mieszczącej się na lotnisku Lyon-Bron, gdzie odbył szkolenie na samolotach bombowych. Wobec postępującej ofensywy niemieckiej, ewakuowano go do Saint-Jean-de-Luz, a jego dalsza podróż prowadziła do Liverpoolu na pokładzie statku „Arandora Star”, na który zaokrętował się 27 czerwca 1940 roku.

Po przybyciu do Wielkiej Brytanii, Obiorek otrzymał numer służbowy 793334, a 2 lipca został skierowany do obozu Kirkham. 13 sierpnia rozpoczął szkolenie na samolotach bombowych. Po jego zakończeniu, 13 grudnia 1940 roku, został przypisany do dywizjonu 304, gdzie brał udział w nalotach na stolicę Niemiec, Berlin, oraz na Hamburg. Został awansowany, otrzymując polski stopień plutonowego i angielski sierżanta.

W dniu 10 stycznia 1942 roku, wystartował do nalotu na Wilhelmshaven na pokładzie samolotu Wellington Mk IC nr Z1082. Jego załoga składała się z pięciu członków: sierż. Bolesław Patek (pilot), por. Janusz Kurek (nawigator), sierż. Andrzej Kwieceń (radiotelegrafista), sierż. Alojzy Sankowski (strzelec) oraz sierż. Adam Rogowski (strzelec). Z raportów Luftwaffe wynika, że zostali prawdopodobnie zestrzeleni przez Lt. Adolfa Kaisera z 6./NJG2, w godzinach wieczornych, nad Morzem Wattowym.

Ordery i odznaczenia

Stanisław Obiorek był odznaczonym wielu wyróżnieniami wojskowymi. Poniżej przedstawiamy listę jego znaczących orderów oraz odznaczeń:

• krzyż srebrny Virtuti Militari nr 9249,
• krzyż Walecznych – trzykrotnie,
• medal Lotniczy,
• polowy Znak Pilota nr 505.

Awanse

Stanisław Obiorek przeszedł przez różne etapy swojej kariery wojskowej, co znajduje odzwierciedlenie w przyznanych mu awansach. Oto jego awanse wojskowe, które miały miejsce w określonych ramach czasowych:

• 12 grudnia 1936 – szeregowy,
• 1 lipca 1937 – starszy szeregowy,
• 11 listopada 1937 – kapral,
• ? – plutonowy.

---

Oceń: Stanisław Obiorek

---