Aureli Turski


Aureli Turski, urodzony 29 czerwca 1893 roku w Nowym Sączu, był znaczącą postacią w historii Polski. Jako żołnierz Legionów Polskich oraz podoficer Wojska Polskiego w czasie formowania II Rzeczypospolitej, Turski odegrał istotną rolę w kształtowaniu nowego oblicza kraju.

Jego życie zakończyło się tragicznie 13 października 1919 roku w Wilnie, jednak jego dokonania pozostały w pamięci wielu. W ciągu swojej służby wojskowej został odznaczony Orderem Virtuti Militari, co świadczy o jego odwadze, poświęceniu i zasługach na polu bitwy.

Życiorys

Aureli Turski to postać, której życie miało głęboki wpływ na historię Polski. Urodził się w rodzinie Jana i Rozalii z Galarusów.

W młodości ukończył edukację w szkole powszechnej w Nowym Sączu oraz zdobył umiejętności w zakresie zegarmistrzostwa, uczestnicząc w odpowiednich kursach.

W 1914 roku podjął decyzję o wstąpieniu do Legionów Polskich. W składzie 1 pułku piechoty przeszedł atrybuty bojowe legionowego szlaku.

Od 1919 roku, kiedy Polska odzyskała niepodległość, walczył w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego na frontach wojny polsko-bolszewickiej.

Podczas walk na terenach litewsko-białoruskich, w trakcie ataku na wieś Woronicze, z niezwykłym męstwem poprowadził dwie sekcje, zdobywając linię obronną bronioną przez liczniejsze siły nieprzyjaciela. Jego odwaga została doceniona pośmiertnie, gdyż otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari.

W trakcie jednego z ataków, mającego na celu zdobycie fortu Dźwińska, Turski został ciężko ranny. Jego tragiczny los zakończył się w wileńskim szpitalu, gdzie zmarł.

Przypisy

  1. a b c Polak (red.) 1991 r., s. 154.
  2. Pomarański 1931 r., s. 106.

Oceń: Aureli Turski

Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:15