UWAGA! Dołącz do nowej grupy Nowy Sącz - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Jan Mischke

Wojsko i służby mundurowe

Jan Antoni Mischke, znany również jako Mische, to postać, która zasługuje na szczególne miejsce w historii Wojska Polskiego. Urodził się 10 maja 1868 roku w Nowym Sączu, a jego życie zakończyło się 17 grudnia 1943 roku w Zabierzowie.

Jego kariera wojskowa doprowadziła go do stopnia generala brygady, co świadczy o jego dużym zaangażowaniu oraz osiągnięciach w dziedzinie wojskowości. Jako istotny członek sił zbrojnych, wpływał na kształt armii w Polsce, a jego osiągnięcia pozostają do dziś znaczącym elementem polskiej historii.

Życiorys

Jan Antoni Mischke przyszedł na świat 10 maja 1868 roku w Nowym Sączu, w rodzinie Wirgiliusza i Kornelii Skąpskiej. Swoją edukację w latach 1878–1882 rozpoczął w I Gimnazjum w Nowym Sączu. Docelowo w latach 1882–1889 kształcił się w szkołach kadetów, które mieściły się w Wiedniu oraz Budapeszcie.

Od roku 1886 pełnił funkcję podchorążego w c. i k. 29 pułku piechoty w Temeszwarze, a dwa lata później stał się oficerem zawodowym w cesarskiej i królewskiej armii. Po uzyskaniu wykształcenia w Oficerskiej Szkole Korpuśnej w Wiedniu w 1901 roku, awansował na kapitana I klasy oraz rozpoczął służbę w Bośni (Turla).

W 1905 roku uzyskał stopień kapitana 2 klasy, a w 1913 roku awansował na majora w c. i k. 20 pułku piechoty, którego siedziba znajdowała się w Nowym Sączu. W trakcie I wojny światowej, Mischke dowodził batalionem, który był zaangażowany na froncie rosyjskim, a następnie przeniesiony na front rumuński i włoski. W grudniu 1917 roku objął dowództwo c. i k. 110 pułku piechoty. W 1918 roku nobilitowany na pułkownika; jednak z powodu problemów zdrowotnych musiał zrezygnować z dowodzenia pułkiem.

1 listopada 1918 roku, przecież, odwiedził go awans na dowódcę Pułku Piechoty Ziemi Wadowickiej, który już w styczniu roku 1919 został przemianowany na 12 pułk piechoty. Formalnie 29 kwietnia 1919 roku przyjęto go do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem stopnia pułkownika i starszeństwem uznawanym za 1 lutego 1918 roku. Obowiązki dowódcze pułku przejął 7 marca 1919 roku.

W okresie od 8 maja do 18 czerwca 1919 roku dowodził 12 pułkiem piechoty oraz Grupą Operacyjną, szczególnie w działaniach obronnych przeciwko Ukraińcom, np. w Trembowli. Ze względu na stan zdrowia oraz konieczność leczenia, przeszedł do rezerwy. W roku 1920 przez krótki czas pełnił rolę komendanta wojennego Twierdzy Brześć.

Przez krótki czas, od 10 czerwca do 17 sierpnia 1920 roku, przewodził VI Brygadzie Piechoty Legionów, walcząc z 1 Armią Konną pod dowództwem Siemiona Budionnego na Wołyniu i Lubelszczyźnie. Był również uczestnikiem kontruderzenia znad Wieprza.

28 sierpnia 1920 roku objął dowództwo XXXI Brygady Piechoty i prowadził działania wojenne w kierunku Włodawy, Drohiczyna oraz Nieświeża. 1 listopada 1921 roku przeszedł na emeryturę z tytułem pułkownika. Po opuszczeniu wojskowej kariery osiedlił się w Krakowie. 26 października 1923 roku, Prezydent RP Stanisław Wojciechowski przyznał mu tytuł generała brygady. Po wojennej zawierusze, Niemcy wypędzili go z Krakowa, a ostatecznie osiedlił się w Zabierzowie, gdzie zakończył swoje życie.

Awanse

Jan Mischke przeszedł przez szereg awansów wojskowych od 1889 roku, co świadczy o jego karierze w armii.

  • stworzenie rangi podporucznika (leutnant) miało miejsce w 1889 roku,
  • kolejny awans na porucznika (oberleutnant) nie jest datowany,
  • w roku 1905 uzyskał stopień kapitana (hauptmann II kl.),
  • awans na kapitana (hauptmann I kl.) pozostaje nieokreślony,
  • w 1913 roku otrzymał stopień majora (major),
  • następnie, data awansu na podpułkownika (oberstleutnant) jest również nieznana,
  • z dniem 1 lutego 1918 roku został pułkownikiem (oberst), a jego status został formalnie zatwierdzony 22 maja 1920, z datą starszeństwa ustanowioną na 1 kwietnia 1920,
  • w końcu, awans na generała brygady został zatwierdzony 26 października 1923 roku.

Ordery i odznaczenia

Jan Mischke, znany ze swojej odwagi i poświęcenia, został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami, które odzwierciedlają jego zasługi w służbie wojskowej. Oto lista jego wyróżnień:

  • krzyż walecznych,
  • medal pamiątkowy za wojnę 1918–1921,
  • krzyż rycerski orderu Leopolda,
  • order żelaznej korony,
  • krzyż zasługi wojskowej,
  • krzyż wojskowy Karola.

Przypisy

  1. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 42 z 03.11.1920 r., poz. 1021. Dekretem Naczelnego Wodza z 14.10.1920 r. został zwolniony ze stanowiska dowódcy VI Brygady Piechoty Legionów
  2. Franciszek Mucha, Zarys historii wojennej ..., s. 5 i 9 podał, że pułkownik Mischke 08.05.1919 r. przybył z Wadowic do Zimnej Wody na front ukraiński, gdzie objął dowództwo nad pułkiem i sprawował je w czasie polskiej ofensywy majowej.
  3. Autorzy Księgi chwały piechoty podali, że płk Jan Mischke dowodził pułkiem wyłącznie w dniach 7-18 marca 1919 r. Data „18 marca” jest ewidentną pomyłką redakcyjną. Według tych samych autorów pułkownik Mischke miał dowodzić pułkiem do 18.06.1919 r.
  4. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 50 z 08.05.1919 r., poz. 1583.
  5. Wykaz pułkowników i podpułkowników, którzy dowodzili dywizjami lub brygadami L.dz. 622/Tjn. z 1927 r., Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/121, s. 41.
  6. Jerzy Giza w przeciwieństwie do pozostałych biografów, jako miejsce urodzenia generała podaje Stary Sącz.
  7. Wykaz ..., op. cit., s. 41. Tego dnia zameldował się w Dowództwie 16 Dywizji Piechoty w Łomży.

Oceń: Jan Mischke

★★★★★
Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:15