Jan Flis

---

Życiorys

Jan Flis swoją edukację rozpoczął w Nowym Sączu, gdzie ukończył gimnazjum oraz liceum. W 1935 roku zdobył dyplom absolwenta Uniwersytetu Jagiellońskiego na Wydziale Filozoficznym, specjalizując się w geografii oraz pedagogice. Już w trakcie studiów, od 1933 roku, pełnił funkcję młodszego asystenta w Katedrze Geografii tego uniwersytetu. Po zakończeniu nauki uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie geografii oraz kwalifikacje nauczyciela w szkołach średnich i zawodowych.

Po studiach nie kontynuował asystentury, lecz rozpoczął pracę jako nauczyciel geografii, początkowo w gimnazjum oraz liceum w Starachowicach, a następnie w Liceum im. J. Zamoyskiego w Warszawie. Równocześnie z pracą pedagogiczną angażował się w różne projekty, m.in. w Biurze Planowania Regionalnego Ziem Górskich oraz w Redakcji Słownika Państwa Polskiego i Krajów Sąsiednich. W roku akademickim 1938–1939 był asystentem w Katedrze Antropologii na Uniwersytecie Warszawskim.

W momencie wybuchu II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku, został zmobilizowany jako kanonier w 9. pułku artylerii ciężkiej, biorąc aktywny udział w walkach w obronie Lwowa. Po kapitulacji udało mu się przedostać na Węgry, gdzie objął stanowisko kierownika w gimnazjum i liceum w harcerskim obozie dla polskiej młodzieży w Samloszolles-Sziko. Z Węgier przebył z grupą młodzieży do Hajfy w Palestynie, gdzie wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Uczestniczył w kampanii libijskiej, która objęła takie miejsca jak Tobruk, Gazela oraz Bardia. Po ukończeniu szkoły podchorążych został przydzielony do 2 Korpusu Wojska Polskiego, z którym brał udział w kampanii włoskiej, w której towarzyszył mu los w takich miastach jak Sangro, Monte Cassino, Ankona, Rimini oraz Bolonia.

Po wojnie, przez pierwsze lata mieszkał w Wielkiej Brytanii, a w 1947 roku wrócił do Polski. Przez rok sprawował rolę nauczyciela i dyrektora w zawodowych szkołach w Nowym Sączu. Później powrócił do pracy naukowo-dydaktycznej jako starszy asystent w Instytucie Geografii Uniwersytetu Jagiellońskiego, współpracując również z lokalnymi uczelniami: Akademią Górniczo-Hutniczą oraz Wyższą Szkołą Pedagogiczną (teraz Uniwersytet Pedagogiczny). W 1950 roku uzyskał stopień doktora, a w 1956 roku tytuł docenta. W latach 60. XX wieku stał na czołowej pozycji jako kierownik Katedry Geografii Fizycznej WSP oraz Zakładu Metodyki Geografii WSP (obecnie Zakład Dydaktyki Geografii). W 1970 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego nauk o Ziemi.

Był autorem wielu opracowań podręcznikowych, takich jak: „Kartografia w zarysie”, „Szkolny słownik geograficzny”, „Wstęp do geografii fizycznej”, a także „Pojęcia i ich kształtowanie w toku nauczania geografii w szkole ogólnokształcącej”. Młodzież często znała go jako autora „Szkolnego słownika geograficznego” oraz organizatora olimpiad geograficznych. Charakteryzował się przenikliwością obserwacji, precyzją wypowiedzi oraz ogromną dbałością o język polski.

Dzięki swoim zasługom w trakcie obu kampanii wojennych, otrzymał wiele odznaczeń zarówno w Polsce, jak i za granicą, w tym: The Africa Star, Krzyż Walecznych za męstwo w bitwie pod Monte Cassino, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami za szkolenie zwiadowców, Medal Wojska, The Italy Star, Defence Medal oraz War Medal.

W uznaniu jego pracy naukowej oraz społecznej, został uhonorowany wieloma odznaczeniami w Polsce, m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, tytułem Zasłużony Nauczyciel PRL, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem PTG, Złotą oraz Srebrną Odznaką PTG, a także Złotą i Srebrną Odznaką „Zasłużony Działacz LOK” i honorowym członkostwem PTG.

Jan Flis odszedł z tego świata, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się w Krakowie na cmentarzu Rakowickim.

---

Oceń: Jan Flis

---