Beata Rank

---

Życiorys

Beata Rank przyszedł na świat 16 lutego 1886 roku, w rodzinie zasymilowanych Żydów o miejskim statusie. Od wczesnych lat życia bliscy nazywali ją Tola. To właśnie podczas I wojny światowej, gdy jej przyszły mąż, Otto Rank, służył w austriackiej armii w Krakowie, para miała się ku sobie. Ich ślub odbył się 7 listopada 1918 roku. Po ceremonii, nowożeńcy osiedli w Wiedniu, gdzie Beata miała okazję poznać Sigmunda Freuda, z którym jej mąż współpracował od dłuższego czasu.

W latach 1918–1926 Beata aktywnie uczestniczyła w spotkaniach bliskiego kręgu współpracowników Freuda, organizując również towarzyskie narady w jego imieniu. Utrzymywała bliskie relacje z różnymi prominentnymi postaciami, w tym z Helene Deutsch oraz Lou Andreas-Salomé. W tym czasie regularnie uczęszczała na wykłady oraz zajęcia związane z psychoanalizą, szczególnie interesując się snami. W 1923 roku przetłumaczyła na polski pracę Freuda pt. „Über Träume”, która ukazała się pod tytułem „O marzeniu sennem”, a także jego późniejsze badania dotyczące snów u dzieci w wieku sześciu lat.

W tym samym roku przedstawiła pracę, która umożliwiła jej dołączenie do Wiedeńskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego; efektem tego była publikacja w 1924 roku w czasopiśmie „Imago”. Mimo bliskich związków z Freudem, poglądy Beaty, szczególnie te dotyczące matczynej roli w rozwoju dzieci, mogą być przyczyną kształtujących się teorii jej męża, Ottona, które w efekcie zaowocowały konfliktem wśród wiedeńskich psychoanalityków oraz zerwaniem relacji z Freudam.

W 1926 roku małżeństwo opuściło Wiedeń, przenosząc się do Paryża. W stolicy Francji Beata obracała się w artystycznych kręgach, gdzie poznawała takie osoby jak Henry Miller oraz Anaïs Nin. Prowadziła prace badawcze dotyczące roli kobiet w Bibliotece Narodowej w Paryżu. Jej mąż, Otto, często podróżował do Stanów Zjednoczonych w celu rozwijania własnej praktyki psychoanalitycznej. W 1933 roku Otto był jednym z założycieli Psychological Center and Summer Institute, a Beata wspierała go w działalności administracyjnej.

Rok później Otto zdecydował się na stałą emigrację do Stanów, podczas gdy Beata pozostała we Francji. Jednakże narastające napięcia polityczne na kontynencie europejskim zmusiły ją do wyjazdu do Ameryki w 1936 roku.

Po osiedleniu się w Bostonie, Beata skoncentrowała swoje wysiłki na psychoanalizie dziecięcej. Dzięki życzliwości Helene oraz Felixa Deutschów, udało jej się odnaleźć swoje miejsce w lokalnym środowisku psychoanalityków. W ciągu lat zyskała uznanie w Boston Psychoanalytic Institute, przewodnicząc tam pracom komisji edukacyjnej oraz kształcąc studentów z różnych zakątków świata. Jej pionierski wkład w psychoanalizę dziecięcą przetrwał dzięki pracy jej uczniów.

Wraz z Marian C. Putnam, w 1943 roku, Beata założyła James Jackson Putnam Children’s Center, instytucję dedykowaną małym dzieciom z przedszkola, gdzie zapewniano całodzienną opiekę oraz prowadzone były badania nad ich rozwojem. Napisała wiele publikacji naukowych dotyczących nietypowego rozwoju dzieci, które wyprzedziły ówczesną wiedzę na temat zaburzeń rozwoju. W uznaniu jej wybitnych osiągnięć otrzymała tytuł profesora honorowego psychologii na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Bostońskiego.

Beata Rank zmarła 11 kwietnia 1967 roku w Bostonie.

---

Oceń: Beata Rank

---