Karol Bojkowski


Karol Bojkowski, urodzony 17 września 1923 roku w Nowym Sączu, to postać znacząca w dziedzinie geologii, szczególnie znany jako specjalista w zakresie geologii złóż węglowych.

Jego prace koncentrowały się przede wszystkim na stratygrafii oraz paleontologii karbonu, co czyni go ważnym badaczem w tym obszarze naukowym.

Zmarł 4 lutego 1987 roku w Sosnowcu, pozostawiając po sobie cenną wiedzę i zrozumienie tematyki geologicznej.

Życiorys

Karol Bojkowski miał swoje początki w Nowym Sączu, gdzie uczęszczał do szkoły, jednak jego edukacja na dalszym etapie została przerwana przez II wojnę światową. W obliczu tego konfliktu zbrojnego, podjął pracę, aby wspierać siebie oraz swoją rodzinę. Udało mu się jednak w 1947 roku uzyskać świadectwo dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym w Jaśle, co otworzyło mu drogę do rozpoczęcia studiów na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego.

Karierę akademicką zakończył w 1951 roku, zdobywając dyplom magistra filozofii w zakresie geologii oraz paleontologii. Pracę zawodową podjął w Czeladzi, w Górnośląskiej Stacji Terenowej Państwowego Instytutu Geologicznego, gdzie przez kilka lat w połowie lat 50-tych sprawował funkcję kierownika stacji. Po kolejnych etapach kariery, w 1963 roku uzyskał tytuł doktora nauk przyrodniczych, a dziesięć lat później – doktora habilitowanego. W 1985 roku przyznano mu tytuł profesora nadzwyczajnego na mocy uchwały Rady Państwa.

W swojej pracy Bojkowski skupiał się głównie na zagadnieniach związanych z paleontologią, stratygrafią oraz paleogeografią karbonu w Polsce. W ramach swoich obowiązków przewodniczył Pracowni Stratygrafii Karbonu, a później kierował Zakładem Geologii Regionalnej i Badań Podstawowych w Oddziale Górnośląskim Instytutu Geologicznego. W latach 1969–1982 pełnił rolę nauczyciela akademickiego na Politechnice Śląskiej, przekazując swoją wiedzę kolejnym pokoleniom studentów.

Jego działalność naukowa obejmowała również udział w licznych Międzynarodowych Kongresach Stratygrafii i Geologii Karbonu, odbywających się w takich krajach jak Holandia (Heerlen, 1958), Wielka Brytania (Sheffield, 1967), RFN (Krefeld, 1971), Związek Radziecki (Moskwa, 1975) oraz Hiszpania (Madryt, 1983). Brał także udział w Międzynarodowym Kongresie Geologicznym, który miał miejsce w Pradze w 1968 roku. W 1983 roku reprezentował Polskę w Stałym Międzynarodowym Komitecie Kongresów Stratygrafii i Geologii Karbonu oraz został członkiem Międzynarodowej Unii Nauk Geologicznych.

Bojkowski był również aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego, co potwierdzał jego zaangażowanie w rozwój tej dziedziny nauki w Polsce. Zmarł nagle, pełniąc swoje obowiązki, 4 lutego 1987 roku. Jego pamięć żyje wśród współpracowników i uczniów, a także na cmentarzu parafii św. Jacka w Sosnowcu, gdzie został pochowany.

Nagrody i odznaczenia

Karol Bojkowski wyróżnia się nie tylko swoją działalnością naukową, ale również licznymi odznaczeniami oraz nagrodami, które otrzymał na przestrzeni swojej kariery. Wśród nich znajdują się Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Medale 30- i 40-lecia PRL.

Dodatkowo, Bojkowski został uhonorowany Złotą Odznaką Zasłużonego dla Województwa Katowickiego oraz Honorową Odznaką za Zasługi dla Lubelszczyzny. Jego wkład w polską geologię został doceniony poprzez nadanie mu Odznaki Zasłużonego dla Polskiej Geologii.

Warto również zaznaczyć, iż Bojkowski otrzymał Nagrodę Naukową im. Ludwika Zejsznera, a jego zespół został uhonorowany Zespołową Nagrodą Państwową I stopnia za monumentalne odkrycie oraz udokumentowanie złóż węgla kamiennego w regionie Lubelszczyzny.

Przypisy

  1. Oni tworzyli Państwowy Instytut Geologiczny, pod red. A. Bagińska, E. Dąbrowska-Jędrusik, T. Peryt, S. Wołkowicz, s. 10-11, Warszawa 2020 r.
  2. Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31.01.1971 r., Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971 r.

Oceń: Karol Bojkowski

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:10