Włodzimierz Franciszek Dłubacz, urodzony 10 kwietnia 1952 roku w Nowym Sączu, jest znanym polskim filozofem klasycznym, który obecnie pełni funkcję doktora habilitowanego.
W ramach swojej kariery akademickiej, Dłubacz związany jest z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II, gdzie pracuje jako nauczyciel akademicki oraz badacz.
Jego wkład w dziedzinę filozofii oraz dydaktyki stanowi ważny element polskiej myśli akademickiej.
Życiorys
Włodzimierz Dłubacz, wybitny filozof, obronił swoje magisterium pod tytułem Zagadnienie pierwszego poruszyciela w filozofii Arystotelesa w 1979 roku, uzyskując tytuł magistra z historii na KUL. Jego promotorką była s. Z.J. Zdybicka. W 1989 roku uczony uzyskał stopień doktora, a czternaście lat później – w 2003 roku – stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy pt. U źródeł koncepcji Absolutu. Od Homera do Platona.
Od 1980 roku Dłubacz pracuje w Instytucie Filozofii KUL, gdzie rozpoczął jako adiunkt, a od 1992 roku pełnił funkcję pracownika Wydziału Zamiejscowego Prawa i Nauk o Społeczeństwie KUL w Stalowej Woli. W okresie od 2005 do 2015 roku kierował Katedrą Filozofii Boga oraz Instytutem Socjologii WZPiNoS. Prowadził również wykłady na uniwersytecie w Trnawie na Słowacji, jak również w studium filozoficznym w Lewoczy oraz studium teologicznym we Lwowie. Nauczał także w seminariach duchownych marianów, werbistów oraz karmelitów.
W swojej kariery akademickiej był promotorem ponad 260 prac magisterskich oraz kierował 15 rozprawami doktorskimi. Poza tym, pełnił rolę recenzenta dorobku habilitacyjnego, 7 prac doktorskich oraz 14 grantów. Jego aktywność badawcza obejmowała organizację i uczestnictwo w około 160 sympozjach, konferencjach i kongresach krajowych, międzynarodowych oraz światowych. W 2023 roku został odznaczony odznaką honorową Bene Merito.
Dłubacz był również członkiem lubelskiego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w trakcie przedterminowych wyborów prezydenckich w 2010 roku.
Zainteresowania
Jego obszary zainteresowań naukowych obejmują: metafizykę, filozofię Boga i religii, antropologię, a także filozofię społeczeństwa i polityki.
Dorobek naukowy
Badania, które prowadził, obejmowały złożone zagadnienia związane z filozoficzną teorią Absolutu, a także dotykały aspektów związanych z filozofią społeczeństwa i polityki.
Do jego dorobku naukowego należą następujące publikacje:
- Pomoc społeczna a zasady cywilizacji miłości (w: Współczesne kierunki rozwoju pomocy społecznej, red. M. Klimek, J. Czerw, Stalowa Wola 2011, s. 12-15),
- Rodzina w życiu człowieka (w: Współczesna rodzina w dobie przemian społeczno-kulturowych, red. B. Więckiewicz, M. Klimek, Lublin 2012, s. 203-218),
- Godność – praca – globalizacja (Stalowa Wola 2014),
- Stary-nowy ateizm. Refleksje filozoficzne (w: Sztuka i realizm. Art and Realisty. Księga pamiątkowa z okazji jubileuszu urodzin i pracy naukowej na KUL profesora Henryka Kieresia, red. T. Duma i in., Lublin 2014, s. 112-124),
- Wokół pojęcia świętości. W nawiązaniu do życia i myśli św. Jana Pawła II (Lublin 2014),
- Problem Absolutu w filozofii Arystotelesa (Lublin 2015).
Niezwykle istotnym elementem jego pracy jest także artykuł zatytułowany Źródła sekularyzacji kultury europejskiej, opublikowany w „Cywilizacji” (2012, s. 34-41), a także hasło, które napisał do Encyklopedii filozofii polskiej.
Działalność Naukowa
Włodzimierz Dłubacz jest uznawanym inicjatorem oraz organizatorem wielu znaczących wydarzeń związanych z filozofią w Polsce. W szczególności, zorganizował Ogólnopolskie Sympozja Arystotelesowskie w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą oraz Sądeckie Spotkania z Filozofią. Od 2010 roku prowadzi coroczne Międzynarodowe Interdyscyplinarne Seminaria Naukowe w Starym Sączu.
W latach 1995–1999 pełnił rolę organizatora oraz kierownika Studium Filozofii Klasycznej im. św. Tomasza z Akwinu, które odbywało się w Rzeszowie oraz Poznaniu. W swojej karierze akademickiej był również członkiem Senatu KUL, gdzie reprezentował niesamodzielnych pracowników nauki.
Dłubacz ma na swoim koncie szereg publikacji naukowych. Był redaktorem serii wydawniczej Les Conferences Parisiennes oraz założył kwartalnik Ku Nowej Polsce, w którym pełnił funkcję redaktora naczelnego w latach 1996–2000. Ponadto, współzałożył Wszechnicę Chrześcijańsko-Demokratyczną, gdzie był wiceprezesem od 1996 do 2000 roku, a także zasiadał w Radzie Naukowej przy Wielkim Kanclerzu KUL w okresie 1997–2000.
W późniejszych latach, od 2009 do 2016 roku, organizował oraz kierował Studium Filozoficzno-Etyczno-Społecznym im. Jana Pawła II przy Polskiej Misji Katolickiej w Paryżu, kontynuując swoją pasję do nauczania i filozofii.
Przypisy
- Dr hab. Włodzimierz Dłubacz [online], bialykruk.pl, 25.07.2023 r. [dostęp 06.10.2023 r.]
- Odznaka „Bene Merito” Ministra Spraw Zagranicznych dla prof. Włodzimierza Dłubacza [online], www.kul.pl [dostęp 03.08.2023 r.]
- a b c d Włodzimierz FranciszekW.F. Dłubacz Włodzimierz FranciszekW.F., Dłubacz Włodzimierz Franciszek, [w:] EdwardE. Gigilewicz i inni red., Encyklopedia 100-lecia KUL, t. I, Lublin: Wydawnictwo KUL, 2018, ISBN 978-83-8061-611-0.
- https://kurierlubelski.pl/powstal-lubelski-komitet-poparcia-dla-jaroslawa-kaczynskiego/ar/258380
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Berti Ameisen | Marian Pelczar | Raphael Mahler | Stefan Golachowski | Jerzy Giza | Aleksandra Świgut | Zbigniew Ślipek | Tadeusz Szczepanek | Barbara Halska | Anna Antkiewicz | Janina Janiszewska | Kazimierz Adam Miczyński | Krzysztof Pałac | Małgorzata Lebda | Bogusław Kołcz | Czesław Jura | Ludwik Sitowski | Żegota Pauli | Jan Basta (historyk) | Bogusław BobrańskiOceń: Włodzimierz Dłubacz