Krzysztof Pałac, urodzony 15 lipca 1962 roku w Nowym Sączu, to postać na trwałe zapisana w historii polskiej filologii. Zmarł 16 marca 1996 roku, pozostawiając po sobie spuściznę jako pracownik naukowo-dydaktyczny w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie.
Był synem Czesława oraz Eugenii, z domu Szczygieł. Jego ojciec pełnił funkcję mistrza produkcji w Zakładach Taboru Kolejowego w Nowym Sączu, natomiast matka pracowała jako księgowa. Krzysztof Pałac rozpoczął swoją edukację w Szkole Podstawowej im. Mikołaja Kopernika, a następnie uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Długosza, gdzie kształcił się w klasie o profilu humanistycznym. Równolegle uczył się w szkole muzycznej, co podkreślało jego wszechstronny talent.
W 1981 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na kierunku filologia polska w krakowskiej uczelni. Dodatkowo uczęszczał na wykłady z filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego praca magisterska, zatytułowana "Poetyckie reminiscencje podróży do Włoch w dobie polskiego Odrodzenia", została napisana pod kierunkiem prof. Jana Okonia i obroniona z wyróżnieniem w 1987 roku.
Po ukończeniu studiów Pałac odbył służbę wojskową, a w październiku 1988 roku rozpoczął pracę w Instytucie Filologii Polskiej na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie jako asystent. W trakcie swojej kariery prowadził wykłady z literatury staropolskiej oraz literatury antycznej, zdobywając renomę dobrego dydaktyka i ciesząc się uznaniem wśród studentów. Zajmował się również opieką nad grupą polonijną z Grodna.
W marcu 1993 roku w krakowskim Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli rozszerzył temat analizy retorycznej tekstów staropolskich w ramach programu dla szkół średnich. Pałac był również autorem artykułów, w tym "Zabawa z mitologią" dotyczącego Jana Morsztyna (opublikowanego w "Filomata", 1992, nr 408) oraz "Przybysz wśród znaków – Jarosława Marka Rymkiewicza rozmowy ze śmiercią", które ukazały się w zbiorze "Poezja w szkole średniej" pod redakcją Elżbiety Kram-Mikoś w 1995 roku.
Na swoim koncie miał także kilka recenzji, w tym dzieła "Literatura polska i jej związki z Włochami" Giovanniego Mavera oraz pracy "La Baroque en Pologne et en Europe" Marii Delaperriere, publikowanych w "Ruch Literacki". Pomimo ciężkiej choroby, która utrudniła mu dokończenie rozprawy doktorskiej o tytule "Sen w poezji polskiego baroku", Pałac zdołał pozostawić znaczący ślad w polskiej literaturze.
Zmarł 16 marca 1996 roku i został pochowany w Tarnobrzegu. W życiu osobistym był żonaty z Krystyną Sadrą od 1985 roku oraz był ojcem syna Karola.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Kazimierz Adam Miczyński | Janina Janiszewska | Włodzimierz Dłubacz | Berti Ameisen | Marian Pelczar | Raphael Mahler | Stefan Golachowski | Jerzy Giza | Aleksandra Świgut | Zbigniew Ślipek | Małgorzata Lebda | Bogusław Kołcz | Czesław Jura | Ludwik Sitowski | Żegota Pauli | Jan Basta (historyk) | Bogusław Bobrański | Jolanta Klimek-Grądzka | Stanisław Stopa | Janusz RachońOceń: Krzysztof Pałac