Feliks (Szczęsny) Kreutz, urodzony 19 listopada 1844 roku w Nowym Sączu, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej geologii. Zmarł 22 września 1910 roku w Zakopanem, pozostawiając po sobie znaczące osiągnięcia w dziedzinie nauki.
Był on nie tylko uznanym geologiem, ale także rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, co podkreśla jego wpływ na rozwój edukacji w Polsce. Jego syn, Stefan Kreutz, kontynuował rodzinne tradycje, a dorobek Feliksa Kreutza wskazuje na ważną rolę, jaką odegrał w kształtowaniu współczesnej geologii w naszym kraju.
Życiorys
Feliks Kreutz, wybitny naukowiec, ukończył studia z zakresu mineralogii na Uniwersytecie Lwowskim, a także ciążąc na chemii, geologii i mineralogii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Następnie, aby poszerzyć swoją wiedzę, odbył studia uzupełniające w stolicy Austrii, Wiedniu. W trakcie swojej kariery był uczniem znakomitego Alojzego Altha. Od 1870 roku pełnił funkcję profesora nadzwyczajnego oraz kierował Katedrą Mineralogii na Uniwersytecie Lwowskim. W 1873 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego, a w latach 1874-1875 pełnił urząd dziekana Wydziału Filozoficznego.
W 1887 roku objął Katedrę Mineralogii na Uniwersytecie Jagiellońskim i był rektorem tej uczelni w latach 1898-1899, jak również dziekanem Wydziału Filozoficznego w latach 1900-1901. Od 1887 roku był członkiem korespondentem Akademii Umiejętności, a od 1888 roku stał się jej członkiem czynnym. W latach 1870-1887 pełnił rolę dyrektora Muzeum Mineralogicznego we Lwowie, gdzie zebrał bogate zbiory mineralogiczne, petrograficzne i geologiczne.
Warto podkreślić, że Feliks Kreutz był jednym z założycieli oraz prezesem Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika we Lwowie, które powstało wspólnie z Bronisławem Radziszewskim oraz Julianem Niedźwiedzkim w 1873 roku. W swojej pracy naukowej zajmował się różnorodnymi dziedzinami, takimi jak krystalografia, petrogeneza, krystalofizyka, geologia regionalna oraz sejsmologia. Był pionierem nowoczesnych badań mikroskopowych w mineralogii, które wykładał jako profesor, w tym na Uniwersytecie Lwowskim. Oprócz tego, współpracował z m.in. Julianem Niedźwiedzkim w zakresie redakcji Atlasu geologicznego Galicji, a także aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Fizjograficznej Akademii Umiejętności.
Przykry los zmusił go do wystąpienia na przedwczesną emeryturę w 1903 roku z powodu poważnego przepracowania. W latach 1887-1903 pełnił również ważną rolę jako poseł na Sejm Galicyjski, a w 1903 roku został radcą dworu. Po zakończeniu swojej kariery akademickiej zmarł i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Wybrane publikacje naukowe
Feliks Kreutz, wybitny naukowiec, pozostawił po sobie bogaty dorobek publikacyjny, który pokazuje jego ogromny wkład w dziedzinę geologii oraz mineralogii. Oto niektóre z jego najważniejszych prac:
- Trachit sanidyno-oligoklasowy z okolicy Szczawnic. [Rocz. Tow. Nauk. Kraków (1868), 37],
- Tatry i wapienie rafowe w Galicyi. [Spraw. Kom. fizyograficznej. (1888)],
- Skały płntoniczne w okolicy Krzeszowic. [Rocznik Tow. Nauk. Kraków (1869)],
- Plutonische Gesteine in der Umgebung von Krzeszowice. [Verhandl. der k. k. Geolog. Reichsanstalt. (1869), Nr. 8],
- Das Anorthitgestein von Ober-Peneczely. [Vrh. d. k. k. Geolog. Reichsanstalt (1869)],
- Mikroskopische Untersnchungen der Vesuv-Laven v. J. 1868. [Stb. d. k. Akad. d. Wiss. Wien (1869), 59],
- Das Vihorlat-Gutin — Trachytgebirgen (im nordöstlichen Ungarn). [Jrb. d. k. k. Geolog. Reichsanstalt (1871), 21 Bd. 1 H.],
- Rzecz o trzęsienia ziemi oraz opis trzęsienia ziemi w Galicyi wschodniej 1875 r. [Kosmos (1876), 1],
- Notatki mineralogiczne dotyczące różnych minerałów jak Gagat, sól kuchenna z Borysławia, Anhidryt z Kossowa, Kalcyt w Glińsku itp. — [Kosmos (1877), 2],
- Augit-Andesite des Smrekouz-Gebirges in Süd-Steiermark. [Mineralogische Mitt. (1877), 2],
- Istota róźnopostaciowości i stosunek odmiennych modyfikacyj ciał różnopostaciowych. [Rozpr. Akad. Umiejętn. w Krakowie. (1879), 6],
- Stosunek oddmiennych modyfikacyj ciał mineralnych. [Rozpr. Akad. Umiejętn. w Krakowie (1880), 71],
- Ueber die Beziehungen zwischen verschiedenen Modifikationen heteromorpher Mineralsubstanzen. [Ztf. f. Krystallographie (1880), 5],
- O tworzeniu i przeobrażaniu się wosku i oleju ziemnego w Galicyi. [Kosmos (1881), 6],
- Ueber den Ursprung des Erdoels in d. galiz. Salzformation. [Vrh. d. k. k. Geolog. R. Anst (1881). S. 28 i 101],
- Ueber die Bildung und Umbildung von Erdwachs w Galizien, [tamże str. 113, 182, 311],
- Ueber den Ursprung des Steinsalzes am Rande der Karpathen, [tamże str. 119],
- Wraz z R. Zuberem: Stosunki geologiczne okolic Mraźnicy i Schodnicy. [Kosmos (1881), 6],
- Ueber Vesuvlaven von 1881 und 1883. [Tschermaks Min. u. petr. Mitt. (1885), 6],
- Skały trachitowe w pienińskim pasie wapieni rafowych. [Rozpr. Akad. Umiej, w Krakowie. (1886), 13],
- Piaskowiec skrystalizowany z Tekur na Wołyniu. [Spr. Kom. fizyogr. (1887), 12],
- O granitach wołyńskich zawierających turmalin lub granaty. [Rozpr. Akad. Umiejętn. w Krakowie (1889), 20],
- Grafit w granitowej skale z Józefowki i z Samczyka na Wołyniu. [Rozpr. Akad. Umiejętn. w Krakowie (1891)],
- Gneis grafitowy z Mecherzyniec. [Anz. d. Ak. d. Wiss. Krakau (1890)],
- Zmiana barw minerałów przy zmianie temperatury. [Dziennik Zjazdu przyrodników i lekarzy polskich w Krakowie (1891), Nr. 5],
- O przyczynie błękitnego zabarwienia soli kuchennej. [Bozpr. Akad. Umiejętn. (1892), 24. Anz. d. Ak. d. Wiss. (1892)],
- Amfibol z nad Tigilu w Kamczatce. [Akad. Umiej. (1894)],
- Sól kamienna i fluoryt, ich barwa, fluorescencya i fosforescencya. [Rozpr. Akad. Umiej, w Krakowie. (1897), 34. Anz. d. Ak. d. Wiss. (1896), kwiecień],
- O zmianach w kilku minerałach i solach pod wpływem promieni katodowych lub pary sodu. [Anz. Krak. Ak. (1896), marzec. — Bozp. Ak. Umiej, w Krakowie (1897), 34].
Publikacje te ilustrują różnorodność i głębokość badań Kreutza, a także jego wkład w rozwój wiedzy o ziemi i jej zasobach mineralnych. Działał na polu geologii i mineralogii przez wiele lat, co zaowocowało licznymi pracami naukowymi, które są cennym źródłem wiedzy dla przyszłych pokoleń naukowców.
Źródło
Feliks Kreutz, znany z wielu zasług w dziedzinie nauk o Ziemi i górnictwie, posiada bogaty dorobek publikacyjny. Oto niektóre z jego najważniejszych źródeł:
- – „Biogramy uczonych polskich, Część VII: Nauki o Ziemi i górnicze” pod redakcją Andrzeja Śródki, Ossolineum, Wrocław 1992,
- – R. Zuber, „Feliks Kreutz (Wspomnienie pośmiertne z portretem)”, «Kosmos», t.35 – 1910, s. 883-887,
- – p- d- e,
- – Rektorzy Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Akademia Krakowska / Uniwersytet Krakowski (1400–1499) |
|
---|---|
Akademia Krakowska / Uniwersytet Krakowski (1500–1599) |
|
Akademia Krakowska / Uniwersytet Krakowski (1600–1699) |
|
Akademia Krakowska / Uniwersytet Krakowski (1700–1777) |
|
Szkoła Główna Koronna (1777–1795) |
|
Szkoła Główna Krakowska (1795–1805) |
|
Lata 1805–1817 |
|
Uniwersytet Jagielloński (1817–1899) |
|
Uniwersytet Jagielloński (od 1900) |
|
Warto wspomnieć, że:
- – Pełniący funkcję rektora w zastępstwie,
- – Od 1805 do 1809 Uniwersytet był połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, a po 1809 roku nastąpiła repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego,
- – W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, a Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator,
- – Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.
Przypisy
- Jan WiktorJ.W. Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 146.
- FeliksF. Kreutz, O zmianach w kilku minerałach i solach pod wpływem promieni katodowych [online], polona.pl [dostęp 23.01.2020 r.]
- Eugeniusz Romer, 1875-1899. Dwudziestopięciolecie Polskiego Towarzystwa imienia Kopernika, "Kosmos" 1900, R. 25, s. 268.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Łucja Okulicz-Kozaryn | Isidor Sadger | Karol Bojkowski | Beata Rank | Wołodymyr Kubijowycz | Stanisław Obrzud (literat) | Stanisław Kryczyński | Stanisław Rojek | Tadeusz Dobrowolski | Artur Eisenbach | Andrzej Kazimierz Banach | Bronisław Ryś | Kazimierz Jan Miczyński | Wojciech Ligęza | Maria Olech | Zofia Ameisenowa | Władysław Migacz | Jakub z Nowego Sącza | Renata Szyguła | Jan DominikOceń: Feliks Kreutz