Kazimierz Kopczyński

---

Życiorys

Kazimierz Kopczyński przyszedł na świat 4 marca 1908 roku w Nowym Sączu. Jego ojciec był utalentowanym muzykiem oraz nauczycielem, a zarazem dyrektorem Szkoły Handlowej w tym samym mieście. Młody Kazimierz ukończył gimnazjum klasyczne, a następnie podążył śladami ojca, zapisując się do Państwowego Pedagogium w Krakowie. W trakcie studiów miał okazję uczęszczać do pracowni znanego artysty Henryka Polichta.

Duży wpływ na rozwój artystyczny Kopczyńskiego wywarła również Bronisława Rychter-Janowska, która często odwiedzała jego rodzinę. Artysta przyjaźnił się także z pejzażystą Kazimierzem Szeligiewiczem, co miało wpływ na jego twórczość.

W 1936 roku miała miejsce jego pierwsza wystawa prac, która odbyła się w Sosnowcu, zorganizowana przez Salon Sztuki Alfreda Wawrzeckiego w Krakowie, na wniosek jego promotora, Władysława Mazura. W czasie drugiej wojny światowej, w roku 1939, został powołany do wojska w stopniu podporucznika i przeszedł cały szlak bojowy 204 Pułku Piechoty.

Po tym, jak w okolicy Tomaszowa Lubelskiego został wzięty do niewoli, trafił najpierw do obozu w Bochni, a następnie do obozów XI B w Braunschweigu, XII A w Hadamar i VII A w Murnau, które znajdowały się na terenie III Rzeszy. Tam organizował koncerty i grał na skrzypcach w obozowej orkiestrze, a także rozwijał swoje umiejętności malarskie i rysunkowe, ucząc się pod okiem Maksymiliana Feuerringa, innego jeńca.

Po wojnie, po wyzwoleniu obozu przez armię amerykańską, wrócił do Polski i osiedlił się w Bielsku. Tam został jednym z pierwszych członków Polskiego Związku Plastyków, gdzie przez cztery dekady aktywnie brał udział w zarządzie, w tym pełniąc rolę prezesa. Regularnie wyjeżdżał na plenery do Nowego Sącza, gdzie powstało wiele jego prac, a także był jednym z współzałożycieli Grupy Beskid.

Kopczyński był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną Zofią doczekał się dwójki dzieci: Danuty i Tomasza. Po jej tragicznej śmierci związał się z Jadwigą, która również była malarką.

14 października 1993 roku, w Bielsku-Białej przy ulicy Inwalidów 2b, odsłonięto poświęconą Kazimierzowi Kopczyńskiemu tablicę pamiątkową, której projekt stworzył Jan Herma.

Nagrody i odznaczenia

Kazimierz Kopczyński był utalentowanym artystą, który przez całe życie zdobywał liczne nagrody i odznaczenia, doceniając swoją wielką pasję do sztuki. Jego osiągnięcia obejmują:

• nagrodę przyznaną przez Radę Artystyczną Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, której otrzymanie miało miejsce w 1949 roku,
• uzyskanie nagrody na VI Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa Bielska Jesień w roku 1968,
• odznakę Zasłużonego Działacza Kultury, nadaną w 1970 roku,
• indywidualną nagrodę wojewódzką za całokształt swoich osiągnięć artystycznych, którą przyznano mu w 1978 roku,
• sztalugę imienia J. Fałata, otrzymaną w 1979 roku,
• honorowe członkostwo w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Nowym Sączu, które uzyskał w 1980 roku,
• odznakę „Za Zasługi dla Województwa Bielskiego”, którą również przyznano mu w 1980 roku,
• srebrną paletę oraz srebrny medal na Ogólnopolskiej Wystawie Bielska Jesień, zdobyte w 1980 roku,
• złotą odznakę Związku Polskich Artystów Plastyków, również przyznaną w 1980 roku,
• medal za udział w wojnie obronnej 1939, jaki otrzymał w 1982 roku,
• medal Zwycięstwa i Wolności 1945, którym obdarowano go w 1983 roku,
• nagrodę im. Gustawa Morcinka, przyznaną w tym samym roku,
• wpis do Honorowej Księgi Czynów na rzecz odnowy Krakowa za znaczące społeczne zaangażowanie oraz pomoc w ochronie kulturowych zabytków, otrzymany w 1983 roku,
• nagrodę Ministra Kultury i Sztuki z 1984 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, wręczony w 1985 roku,
• jubileuszową nagrodę okręgu ZPAP w Katowicach, a także nagrodę Towarzystwa Miłośników Ziemi Bielsko-Bialskiej za całokształt twórczości w okresie XXV-lecia PRL,
• nagrody zdobyte na wystawach okręgowych w Bielsku-Białej w latach 1948, 1976 oraz 1978.

Osiągnięcia Kazimierza Kopczyńskiego wskazują na jego znaczący wkład w polską sztukę i kulturę.

---

Oceń: Kazimierz Kopczyński

---