Zbigniew Adamek


Zbigniew Adamek to postać niezwykle interesująca, której życie i osiągnięcia zasługują na szczegółową uwagę.

Urodził się 28 lutego 1946 roku w Nowym Sączu, gdzie jego początki były nierozerwalnie związane z lokalną kulturą i tradycją. Jako polski duchowny rzymskokatolicki, Adamek nie tylko pełnił posługę kapłańską, ale także angażował się w różnorodne inicjatywy społeczne i edukacyjne.

Wielokrotnie można go spotkać w roli homiletyka, gdzie jego umiejętność przekazywania treści religijnych w sposób przystępny i zrozumiały przyciąga uwagę słuchaczy. Równocześnie z jego działalnością duszpasterską wiąże się pasja do polonistyki oraz publicystyki, co owocuje wieloma publikacjami, często podpisywanymi jego pseudonimem Cyprian Bynior.

Jako reżyser teatralny, Adamek ma na swoim koncie szereg spektakli, które łączą w sobie elementy duchowości i sztuki, tworząc niepowtarzalny klimat w polskim teatrze.

Młodość

Zbigniew Adamek urodził się jako pierwsze z sześciorga dzieci w rodzinie Marcina Adamka oraz Ireny Adamkowej, z domu Milewskiej. Od najmłodszych lat zdobywał wiedzę w Szkole Podstawowej im. Adama Mickiewicza w Nowym Sączu, gdzie stawiał fundamenty swojej edukacji. W 1964 roku z wyróżnieniem ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Długosza w Nowym Sączu, w szeregach którego miał okazję nawiązać przyjaźń z Zenonem Andrzejem Remim, późniejszym znanym architektem z Zakopanego.

Wykształcenie

W latach 1964–1970 Zbigniew Adamek studiował jako alumn Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk biskupa tarnowskiegoJerzego Ablewicza, 31 maja 1970 roku, podczas uroczystości w katedrze tarnowskiej. Jego edukację w seminarium zwieńczyła praca dyplomowa, która powstała pod opieką ks. prof. Michała Hellera. Tematem pracy była Tradycyjna koncepcja stworzenia wobec teorii stanu stałego. Studium porównawcze.

Następnie, w latach 1972–1977, kontynuował swoją edukację, odbywając specjalistyczne studia polonistyczne na Wydziale Polonistyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pod kierunkiem prof. dr hab. Marii Jasińskiej-Wojtkowskiej napisał pracę o tematyce literackiej, zatytułowaną Polskie współczesne opowiadania biblijne.

Działalność

Duszpasterska

Na początku swojej kariery, Zbigniew Adamek pełnił funkcję wikariusza w różnych miejscowościach, w tym w Ropczycach w latach 1970-1972 oraz w Mielcu-Osiedlu przez rok 1972. Najważniejszym krokiem w jego duszpasterskiej działalności była praca w parafii Matki Bożej Anielskiej w Dębicy, gdzie działał w latach 1977-1978. W kolejnych latach, od 1979 do 1999, był ważnym członkiem Komitetu Kaznodziejskiego Diecezji Tarnowskiej, a w latach 1985-1987 pełnił nawet funkcję przewodniczącego. Adamek był także konsultantem przy Komisji Episkopatu Polski, która zajmowała się duszpasterstwem ogólnym.

W 1999 roku zaangażował się w pracę Komisji dotyczącej Środków Społecznego Przekazu, która przygotowywała pielgrzymkę Ojca Świętego Jana Pawła II do Starego Sącza. Dodatkowo, by zasiadał w Radzie Kapłańskiej oraz Kolegium Konsultorów Diecezji Tarnowskiej w latach 1998-2004.

Dydaktyczna

W przypadku działalności dydaktycznej, Zbigniew Adamek był wykładowcą przedmiotów takich jak homiletyka, literatura oraz język polski w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie od 1978 do 1999 roku. Spełniał tam również rolę prefekta, a swoje nauczycielskie umiejętności rozwijał przez wykłady na temat teorii oraz historii kultury w Instytucie Wyższej Kultury Religijnej w Tarnowie (1981-1991) oraz Instytucie Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej (1991-1999). Poza tym, w latach 1991-1999 pełnił obowiązki kierownika sekretariatu Instytutu Teologicznego w Tarnowie oraz kierował studiami teologii dla świeckich.

Artystyczna

W trakcie swoich studiów w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie, ks. Zbigniew Adamek zainicjował swoim kabaretem kleryckim „Wielokropek”, gdzie był odpowiedzialny za tworzenie tekstów, reżyserię oraz występy, co przyniosło mu rozpoznawalność dzięki jego popularnym monologom jako „Scepon Blascok”. W latach 1978-1996 pracował jako kierownik i reżyser Teatru Seminaryjnego i był pionierem diecezjalnego teatru słowa „DABAR”, którego działalność rozciągała się od 1978 do 1999 roku. Jako założyciel tego teatru, Adamek stworzył zróżnicowany repertuar, w tym spektakle poetyckie i dramaty oparte na dziełach m.in. Sofoklesa oraz Romana Brandstaettera. Dodatkowo, w 1980 roku zainicjował Diecezjalny Konkurs Recytatorski i okazał się kluczowym organizatorem kolejnych edycji, tworząc i publikując zbiory wierszy dla uczestników.

Podjął także tworzenie Ballady zimowej, która jest wykonywana przez Pawła Orkisza. Wiersz ten zdobył pierwsze miejsce w konkursie Programu III Polskiego Radia w latach 70., co z kolei zwróciło na niego uwagę w szerszym gronie artystów.

Publicystyczna

W sferze publicystycznej ks. Adamek jest autorem licznych programów homiletycznych o zasięgu ogólnopolskim. Wczesne lata 90. były okresem, gdy wydał nowatorski podręcznik homiletyki, będący wyróżniającą się pozycją w tej dziedzinie. Jego teksty ukazywały się w różnych periodykach, takich jak „Współczesna Ambona”, „Tarnowskie Studia Teologiczne”, czy też „Currenda”. Pełnił również aktywną rolę w tworzeniu czasopisma teologiczno-kulturalnego „Religioni et Litteris”, będąc jednym z jego współzałożycieli oraz członkiem redakcji (w latach 1992-1999).

W 1993 roku, z rekomendacji biskupa Józefa Życińskiego, Adamek objął stanowisko organizatora i pierwszego redaktora naczelnego tarnowskiej edycji „Gościa Niedzielnego”. W 1995 roku awansował na dyrektora oddziału „Tarnowskiego Gościa Niedzielnego”, pełniąc te obowiązki do roku 2000. Jego talent pisarski znajduje swoje odbicie w felietonach publikowanych w „Tarnowskim Gościu Niedzielnym”, a także w rubryce o tematyce filmowej w alumni WSD w Tarnowie, gdzie prowadził wpisy na temat aktualnych zagadnień związanych z kinem.

Od 2000 roku ks. Adamek mieszka w Domu Księży im. Św. Józefa w Tarnowie, gdzie cieszy się emeryturą oraz kontynuuje swoją działalność w obszarze kultury i duszpasterstwa.

Godności i odznaczenia

Godności i odznaczenia Zbigniewa Adamka obejmują szereg wyróżnień oraz tytułów, które odzwierciedlają jego zasługi i pozycję w Kościele. Wśród nich można wymienić:

  • Expositorium Canonicale,
  • Roczet i Mantolett,
  • 1996 – tytuł kanonika gremialnego Kapituły Kolegiackiej w Nowym Sączu,
  • 2001 – nadanie tytułu kapelana Jego Świątobliwości.

Publikacje

Zbigniew Adamek, znany ze swoich licznych publikacji, w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju myśli homiletycznej oraz kulturowej. Jego prace są świadectwem głębokiej refleksji oraz profesjonalizmu.

  • Homiletyka, Tarnów 1992,
  • Czyste sumienie – nieustanne święto. Rozważania i kazania, Wrocław 1999,
  • Elementy wiedzy o kulturze, Tarnów 2001,
  • Czekając na słowo. Przewodnik adwentowy, Tarnów 2001,
  • Homilie na niedziele i święta, w: Słowo na drogę. Cz. III, Tarnów 2002,
  • Św. Stanisław ze Szczepanowa i Bolesław Śmiały w literaturze polskiej. Historia motywu, w: Święty Stanisław patronem ładu społecznego, Tarnów 2003.

Przypisy

  1. Instytut GośćI.G., Miłośnik słowa i obrazu [online], tarnow.gosc.pl, 17.06.2016 r. [dostęp 22.01.2021 r.]
  2. Jacek Tomasik: Mój Długosz. Nowy Sącz: 2003.

Oceń: Zbigniew Adamek

Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:11