Wojciech Gunia

---

Życiorys

Wojciech Gunia jest literaturoznawcą, który ukończył Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego literacka przygoda rozpoczęła się w 2013 roku, kiedy to zadebiutował w antologii pt. Po drugiej stronie. Weird fiction po polsku.

W 2018 roku Gunia objął stanowisko redaktora prowadzącego polski rocznik poświęcony weird fiction, zatytułowany Sny umarłych. Poza działalnością redakcyjną, prowadzi również bloga Labirynt z liści, gdzie dzieli się swoimi przemyśleniami na temat literatury i sztuki.

W 2021 roku, debiutując jako fotograf, zaprezentował swój projekt Złe wszechświaty, który stanowi unikalne połączenie albumu fotograficznego oraz zbioru prozy poetyckiej. Publikacja ta ukazała się nakładem Wydawnictwa IX i zyskała uznanie w środowisku artystycznym.

Wojciech Gunia mieszkał zarówno w Krakowie, jak i Belgradzie, a obecnie osiedlił się z rodziną w Warszawie, gdzie kontynuuje swoją twórczą działalność.

Charakterystyka pisarstwa

Proza Wojciecha Guni jest nasycona anonimowymi antybohaterami, którzy są postawieni w sytuacjach wręcz nie do zniesienia. Te niezwykle trudne okoliczności skutkują odzwierciedleniem skrajnego nihilizmu autora, który w sposób jaskrawy ukazuje absurdalność ludzkiej egzystencji.

W swoich utworach Gunia często czerpie inspiracje z klasyków literatury absurdu. Na przykład, w powieści „Powrót” można dostrzec odniesienie do „Zamku” Franza Kafki, podczas gdy w „Domu wszystkich snów” pojawia się motyw znany z dzieł Samuela Becketta. W obu przypadkach narratorska postać oczekuje na kogoś, kto ostatecznie nie nadchodzi, co potęguje poczucie beznadziejności i izolacji.

W przekładzie

W grudniu 2021 roku Wojciech Gunia z powodzeniem zadebiutował na amerykańskim rynku wydawniczym, co stanowi istotny krok w jego karierze literackiej. Jego opowiadanie zatytułowane Wojna zostało wybrane do publikacji w antologii Book of World Horror Stories, która jest zbiorem różnorodnych dzieł autorów literatury grozy z różnych zakątków globu. Publikacja ta została wydana przez renomowane wydawnictwo Valancourt Books, znane z promowania talentów i klasyki literatury fantastycznej oraz horroru.

Inspiracje

„Wojciech Gunia, odpowiadając na pytanie o swoje najważniejsze inspiracje literackie, wymienia takie postacie jak Samuel Beckett, Franz Kafka, Bruno Schulz, Stanisław Lem oraz Fernando Pessoa. Znaczny wpływ na jego twórczość wywarli także klasycy literatury grozy, tacy jak Edgar Allan Poe i H.P. Lovecraft. Pośród autorów, których prace mają szczególne znaczenie dla Gunii, warto wymienić również opowiadania Stefana Grabińskiego, a także krótkie prozy Andrzeja Bursy oraz prozę poetycką Zbigniewa Herberta.

Współczesny pisarz, który skupia się na motywach dziwności i grozy, Thomas Ligotti, również miał znaczny wpływ na rozwój prozy Gunii. Bez wątpienia, Gunia wysoko ceni również film „Zagubiona autostrada” w reżyserii Davida Lyncha, dostrzegając w nim powiązania z własnymi tematami twórczymi.

Gdy chodzi o fotografię, Gunię inspirują prace Edwarda Hartwiga oraz Tomasza Gudzowatego, którzy wnieśli znaczący wkład w jego artystyczny rozwój.

Twórczość

Zbiory opowiadań

Wojciech Gunia jest autorem kilku interesujących zbiorów opowiadań, które pokazują jego umiejętność w tworzeniu oryginalnych narracji. Należą do nich:

• Powrót, Agharta 2014; Wydawnictwo IX 2020,
• Miasto i rzeka, Dom Horroru 2017,
• Dom wszystkich snów, Wydawnictwo Literate 2020.

Powieści

W obszarze powieści, Gunia zrealizował kilka projektów, które spotkały się z uznaniem. Zaliczyć można do nich:

• Nie ma wędrowca, C&T 2016,
• Dom Motta, Literate 2020 (w ramach tomu Dom wszystkich snów),
• Złodzieje motyli, Alegoria 2023 (współautorstwo z Barbarą Mikulską).

Albumy fotograficzne

Jego twórczość obejmuje także albumy fotograficzne, które wzbogacają jego literackie osiągnięcia. Wśród nich znajduje się:

• Złe wszechświaty, Wydawnictwo IX 2021.

Opowiadania rozproszone

Gunia publikuje również opowiadania w antologiach, które ukazują różnorodność jego twórczości. Oto niektóre z nich:

• Wieża milczenia – w antologii Maszyna. Antologia horroru industrialnego, 2017,
• Zachwyt – w antologii Fantazmaty t. I, 2018,
• Ogród, nocne niebo – w Fenix Antologia 2-3/2019,
• Płyną – w antologii Tarnowskie Góry Fantastycznie, 2019,
• Ciemność jest ogromna i cierpliwa – w antologii Ku gwiazdom, 2021.

Recepcja i nagrody

Wojciech Gunia od swojego debiutu z książką Powrót zyskał miano istotnego twórcy w polskiej literaturze grozy. To dzieło wzbudziło uznanie krytyków, o czym świadczy wypowiedź Jakuba Winiarskiego, który stwierdził: „Cóż za kosmiczna afera! Jak niebywałe pisarskie ambicje! Co za styl! Zaprawdę, powiadam wam: sięgając po Powrót Wojciecha Guni, pakujecie się w poezję, metafizykę i grozę. Nie mówcie, że nie ostrzegałem”. Podobnie, Dawid Kain podkreślił wyjątkowość prozy autora, pisząc: „Opowiadania Wojciecha Guni czyta się, jakby były efektem tajnej współpracy Bruno Schulza, Franza Kafki i Thomasa Ligottiego. To nastrojowa proza skupiona na sprawach ostatecznych”.

W 2017 roku autor został wyróżniony nagrodą im. Stefana Grabińskiego za swoje dzieło Nie ma wędrowca. Dodatkowo, w 2021 roku zdobył wyjątkowe osiągnięcie, otrzymując jako pierwszy autor w historii dwie kluczowe nagrody w środowisku literatury fantastycznej w tym samym roku. Jego sukces doceniła redakcja Nowej Fantastyki, przyznając mu nagrodę im. Macieja Parowskiego, oraz nagrodę główną im. Jerzego Żuławskiego za powieść Dom Motta, zawartą w tomie Dom wszystkich snów.

---

Oceń: Wojciech Gunia

---