Artur Berson

---

Życiorys

Artur Berson rozpoczął swoją edukację w rodzinnym miasteczku, Nowym Sączu, gdzie uczęszczał do I Gimnazjum. Następnie kontynuował studia w Wiedniu, aby później zająć się meteorologią i geografią w Berlinie, gdzie miał zaszczyt uczyć się pod okiem znakomitych naukowców – Ferdinanda von Richthofena oraz Wilhelma von Bezolda. W 1890 roku, jako asystent, rozpoczął praktykę w Instytucie Meteorologicznym w Berlinie, pracując z Richardem Aßmannem.

W czasach swojej działalności naukowej, Berson był związany z Berlinem, gdzie w latach 1896-1899 pełnił funkcję redaktora w „Zeitschrift für Luftfahrt und Physik der Atmosphäre”, co oznacza „Czasopismo Lotnictwa i Fizyki Atmosfery”. Jego zainteresowania skupiały się głównie na badaniu rotacji gorącego powietrza w balonach, co przyniosło mu wiele sukcesów.

Na szczególną uwagę zasługuje jego wyczyn z dnia 4 grudnia 1894 roku, kiedy to zanotował rekordową wysokość 9155 metrów, unosząc się na pokładzie balonu z wodorem o nazwie Feniks. Również 10 stycznia 1902 roku, razem z baloniarzem Hermanem Eliasem, ustanowił nowy rekord w długości lotu w Niemczech, przelatując 1470 kilometrów w czasie 30 godzin podczas podróży z Berlina do Połtawy.

31 lipca 1901 roku odbył swoją najbardziej znaną wyprawę. Startując z podberlińskiego Tempelhof, wyruszył na pokładzie balonu Preußen. Razem z meteorologiem Reinhardem Süringiem osiągnęli niespotykaną dotąd wysokość 10 800 metrów nad poziomem morza, co było sensacją w naukowym świecie tamtej epoki. Tego typu badania przyczyniły się do zgłębiania problemów psychologicznych, z którymi baloniarze musieli się zmagać na dużych wysokościach.

Berson, w towarzystwie innych pionierów medycyny lotniczej, takich jak Nathan Zuntz czy Hermann von Schrötter, prowadzili szereg badań, które obejmowały między innymi studia dotyczące choroby dekompresyjnej, testując swoje teorie na własnych organizmach.

Jednakże działalność naukowa Artura Bersona nie ograniczała się jedynie do aeronautyki. Zajmował się on również badaniami klimatu archipelagu Svalbard, był pionierem w obserwacjach meteorologicznych w Niemieckiej Afryce Wschodniej, a jego badania dotyczyły także klimatu Niziny Amazonki.

Jest on również autorem monumentalnego dzieła w trzech tomach zatytułowanego „Wissenschaftliche Luftfahrten”, co w tłumaczeniu oznacza „Loty naukowe”, które stanowi istotny wkład w rozwój wiedzy na temat lotnictwa i aeronautyki.

---

Oceń: Artur Berson

---