Zygmunt Wierski, urodzony 5 sierpnia 1902 roku w Nowym Sączu, to postać o bogatej biografii, odgrywająca istotną rolę w historii II Rzeczypospolitej. Jego życie, które zakończyło się 11 października 1982 roku w Londynie, jest nie tylko przykładem kariery wojskowej, ale także dyplomatycznej.
Wierski był majorem Wojska Polskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu w obronność Polski oraz o jego znaczącym wkładzie w rozwój instytucji wojskowych w trudnych czasach.
Życiorys
Od listopada 1917 roku Zygmunt Wierski był aktywnym członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). Po tym, jak Polska odzyskała niepodległość, wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie służył ochotniczo aż do stycznia 1919 roku, a następnie ponownie od lipca 1920 roku do marca 1921 roku, uczestnicząc w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu służby wojskowej podjął kształcenie w Szkole Nauk Politycznych w Krakowie, którą ukończył w 1925 roku.
10 sierpnia 1925 roku Zygmunt Wierski został przyjęty do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej i skierowany do konsulatu w Rotterdamie. Już 15 stycznia 1926 roku przeniesiono go do konsulatu w Dordrechcie. Jego kariera nabrała tempa, gdy 1 października 1926 roku został odwołany do centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie, gdzie przydzielono go do Departamentu Politycznego. 16 lipca 1928 roku awansował na stanowisko wicekonsula w Lipsku. Powrócił ponownie do Departamentu Politycznego MSZ 1 listopada 1931 roku, a 1 grudnia 1933 roku został awansowany na sekretarza legacyjnego poselstwa RP w Atenach.
W okresie od 30 czerwca 1934 roku do 31 maja 1936 roku Wierski pełnił funkcję chargé d’affaires ad interim RP w Grecji, po usunięciu Pawła Juriewicza. Następnie został odwołany do centrali MSZ, jednak na własną prośbę zwolniono go ze służby w ministerstwie.
W trakcie II wojny światowej służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, osiągając stopień majora. W styczniu 1946 roku objął stanowisko kierownika Biura Opieki Polskiej Ambasady Brytyjskiej w Mediolanie oraz pełnił rolę oficera łącznikowego dowódcy 2 Korpusu w północnych Włoszech, współpracując z dowódcą dystryktu w Mediolanie. Jako kierownik biura miał na celu troskę o obywateli polskich znajdujących się w północnych Włoszech, w koordynacji z Komisją Aliancką.
Po zakończeniu wojny Zygmunt Wierski pozostał na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii, gdzie w końcu zmarł.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Marek Dul | Kazimierz Gródek | Józefa Szczurek-Żelazko | Józef Brożek | Jan Aleksander Król | Antonina Gembkówna | Marek Gróbarczyk | Saul Amsterdam | Ryszard Nowak (ur. 1962) | Antoni Dzierżyński | Lesław Wojtyga | Piotr Lachowicz | Stanisław Skrzeszewski | Stanisław Malec (wojewoda szczeciński) | Artur Lompart | Monika Zuchniak-Pazdan | Marian Popiela | Jan Krzysztof Szyszko | Ludomir Handzel | Stanisław PasońOceń: Zygmunt Wierski