Zabełcze (Nowy Sącz)

Osiedla

Zabełcze to osiedle znajdujące się w północnej części Nowego Sącza, które od 2005 roku wyznacza swoje obecne granice. Graniczy z innymi osiedlami, w tym z Przetakówka oraz Heleną, a także z miejscowością Wielopole.

Główną arterią komunikacyjną osiedla jest ulica Tarnowska, która stanowi część drogi krajowej nr 75. W skład Zabełcza wchodzą również inne ulice, takie jak Gajowa, Myśliwska, Dożynkowa, Sosnowa, Łowiecka, Brzozowa, Cisowa, Sadownicza, Korczynowa, Wielopolanka, Zabełecka, Lipowa oraz Wiśniowa.

Na terenie osiedla znajduje się ważny obiekt – Kościół Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej, obok którego znajduje się tak zwana „grota zabełecka”. Co więcej, na Zabełczu można znaleźć cmentarz wojenny, który jest świadectwem bogatej historii tego miejsca.

Warto również wspomnieć, że przy ul. Tarnowskiej 117 działa Klub Sportowy „Zabełcze”, który jest ważnym punktem życia społecznego osiedla. Dodatkowo, na jego terenie funkcjonuje miejska oczyszczalnia ścieków oraz wysypisko śmieci, co jest istotne dla zapewnienia odpowiednich standardów życia mieszkańców.

Osiedle Zabełcze jest również dobrze skomunikowane z innymi częściami miasta, bowiem przez jego obszar kursują autobusy komunikacji miejskiej nr 5 i 31, co ułatwia dostęp do różnych usług i atrakcji w Nowym Sączu.

Etymologia

Termin Zabełcze odnosi się do miejsca, które można zinterpretować jako „miejsce za bełkiem”. W tym kontekście, „bełek” odnosi się do wiru na rzece Dunajec, który wywołuje charakterystyczny „bełkot” wody. Taka etymologia wskazuje na naturalne zjawisko związane z akwenem wodnym, które miało swoje znaczenie w lokalnej geografii.

Historia

Pierwsze wzmianki na temat Zabełcza sięgają roku 1292 (Sabelcze). Przez wieki miejscowość pozostawała w rękach rycerskiego rodu Wielogłowskich, noszącego herb Starykoń. W połowie XVI oraz XVII wieku Zabełcze stało się własnością Jana Dobka-Łowczowskiego (1553-1628), który był dziedzicem Zabełcza i pobliskiego Wielopola, a także sprawował urząd stolnika na dworze króla Zygmunta III Wazy.

W latach 1884–1889 w zabełeckim dworze przebywał twórca polskiej kartografii, Eugeniusz Romer, który mieszkał u swego stryja hrabiego Gustawa Romera. W 1902 roku folwark zabełecki przeszedł w ręce sądeckich OO Jezuitów. Po upaństwowieniu w 1945 roku majątek stał się częścią Stacji Hodowli Nasion. W 1990 roku część nieruchomości została zwrócona jezuitom.

Przypisy

  1. Zarządzenie Nr 369/2019 Prezydenta Miasta Nowego Sącza z dnia 19.06.2019 r. bip.malopolska.pl. [dostęp 27.09.2019 r.]
  2. Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 12

Oceń: Zabełcze (Nowy Sącz)

★★★★★
Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:12