Tadeusz Stanisław Popiela, urodzony 23 maja 1933 roku w Nowym Sączu, to wybitny polski lekarz, który w swoim dorobku zawodowym obejmuje szereg specjalizacji, takich jak chirurgia, gastroenterologia oraz onkologia.
Jako profesor nauk medycznych, wniósł istotny wkład w rozwój polskiej medycyny, pełniąc również funkcję rektora Akademii Medycznej w Krakowie w latach 1972–1981. Jego praca naukowa oraz dydaktyczna wpływały na kształcenie wielu pokoleń lekarzy i specjalistów w różnych dziedzinach medycyny.
Życiorys
W 1952 roku Tadeusz Popiela stał się członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Już trzy lata później, w 1955, objął stanowisko I sekretarza komitetu uczelnianego PZPR na Akademii Medycznej w Krakowie. W latach 70. pracował jako członek komitetu wojewódzkiego PZPR w Krakowie, zajmując przewodniczące miejsce w komisji nauki, a następnie w komisji ochrony zdrowia w KW PZPR. W kolejnej dekadzie, w latach 80., był również obecny w składzie Komitetu Centralnego PZPR, a jego głos miał znaczenie jako delegata na IV i VIII zjazd partii.
Tadeusz Popiela ukończył studia na Akademii Medycznej w Krakowie w 1955 roku. W 1961 uzyskał doktorat i po kolejnych czterech latach habilitował się. Od 1972 roku związany był z akademickim środowiskiem jako profesor, a w 1990 zdobył tytuł profesora nauk medycznych. Jego kariera zawodowa przebiegała głównie w Akademii Medycznej w Krakowie, a później w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. W tej instytucji piastował tytuł profesora w I Katedrze Chirurgii Ogólnej oraz Klinice Chirurgii Gastroenterologicznej. Dodatkowo objął stanowisko kierownicze w Zakładzie Radioterapii Śródoperacyjnej i Chemioterapii w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie.
W ciągu trzydziestu lat swojej kariery, Popiela prowadził badania nad wczesnym wykrywaniem i leczeniem nowotworów, co znacząco wpłynęło na rozwój zaleceń w zakresie diagnostyki i terapii nowotworów żołądka oraz trzustki. Jako uznany ekspert został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk i włączony do grona Polska Akademia Umiejętności.
W latach 1972–1981 pełnił funkcję rektora Akademii Medycznej w Krakowie, a następnie, w latach 1993–1998, był pełnomocnikiem rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego ds. klinicznych. Działał także w radach redakcyjnych czasopism takich jak „Przegląd Lekarski” oraz „Polski Przegląd Chirurgiczny”. Tadeusz Popiela był aktywnym uczestnikiem wielu międzynarodowych organizacji naukowych związanych z chirurgią, pełniąc między innymi rolę prezydenta European Society of Surgery w latach 1999–2000 oraz International Gastric Cancer Association w 2009 roku. W okresie 1987–1989 kierował Towarzystwem Chirurgów Polskich.
Odznaczenia i wyróżnienia
PrezydentAleksander Kwaśniewski na mocy swojego postanowienia z dnia 11 września 2001 roku odznaczył Tadeusza Popielę – w uznaniu jego wybitnych zasług dla rozwoju chirurgii w Polsce oraz osiągnięć w sferze naukowej – Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Zanim nastała transformacja ustrojowa w 1989 roku, otrzymał on również Krzyż Oficerski oraz Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Dodatkowo, uhonorowano go odznaką Zasłużony Lekarz PRL.
W ciągu swojej kariery academiche zdobył tytuły doktora honoris causa, które są szczególnym wyróżnieniem w środowisku naukowym. Otrzymał te tytuły od:
- Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie w 2002 roku,
- Akademii Medycznej we Wrocławiu w 2003 roku,
- Akademii Medycznej w Warszawie w 2005 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Adam Janik | Stanisław Ponikło | Bernard Zauderer | Tadeusz Kosibowicz | Jan Słowikowski | Stanisław Progulski | Jan Raczyński (pediatra) | Leopold GlückOceń: Tadeusz Popiela