Seweryn Berson, urodzony w 1858 roku w Nowym Sączu, to postać znana w kręgach muzycznych oraz prawnych Polski. Jego życie zakończyło się 4 marca 1917 roku we Lwowie, w miejscu, które miało duże znaczenie dla jego kariery.
Berson był nie tylko kompozytorem, ale także krytykiem muzycznym, co świadczy o jego wszechstronnych talentach. W dodatku, jako prawnik, łączył swoje zainteresowania muzyczne z profesjonalnym podejściem do prawa, co czyni go wyjątkową osobowością w historii polskiej kultury.
Życiorys
Seweryn Berson był wybitną postacią łączącą różne dziedziny życia społecznego i artystycznego. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, co otworzyło przed nim drzwi do kariery prawniczej.
Początkowo zdobywał doświadczenie jako adwokat w Przemyślu, gdzie praktykował przez jakiś czas. Kolejnym przystankiem w jego karierze była rola sędziego w Lwowie, a później pełnił funkcję radcy w Wyższym Sądzie Krajowym. Jego wszechstronność przejawiała się także w zainteresowaniach muzycznych. Na sugestię Ignacego Jana Paderewskiego poświęcił cztery lata na naukę kompozycji, kształcąc się pod okiem Heinricha Urbana w Berlinie.
Berson był nie tylko prawnikiem, ale także zaangażowanym działaczem w środowisku muzycznym. Pełnił rolę prezesa Lwowskiego Towarzystwa Śpiewaczego „Echo”, a także dyrygenta zespołu Filharmonii Lwowskiej, z siedzibą przy Teatrze Wielkim we Lwowie. Jako drugi dyrygent Polskiego Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia-Macierz” aktywnie wspierał rozwój kultury muzycznej w regionie.
Warto również zaznaczyć, że jego profesjonalna działalność nie ograniczała się tylko do muzyki. Był recenzentem muzycznym w krakowskiej „Nowej Reformie”, a następnie w „Gazecie Lwowskiej” oraz “Gazecie Porannej”. Jego pasja do sportu także się zaznaczyła; był prezesem Klubu Cyklistów i Motorzystów we Lwowie, który powstał w 1906 roku.
Życie Seweryna Bersona zakończyło się we Lwowie, gdzie został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii tego miasta.
Twórczość
Seweryn Berson był wszechstronnym kompozytorem, który tworzył różnorodne formy muzyczne. W swoim dorobku artystycznym znajdują się pieśni, utwory przeznaczone dla chórów męskich, a także kompozycje fortepianowe oraz orkiestrowe.
Oprócz muzyki instrumentalnej, stworzył również ilustracje muzyczne do kilku dramatów, co świadczy o jego zdolności do przenikania w różne formy sztuki. Wśród jego operetek znajduje się utwór zatytułowany „Żołnierz królowej Madagaskaru” oraz „Lekcja tańców”, które zostały napisane do libretta M. Winiarskiego. Premiera tego ostatniego miała miejsce we Lwowie w roku 1902.
Utwory Bersona były regularnie wykonywane w teatrach w Krakowie i Lwowie, co podkreśla ich walor artystyczny oraz popularność w tamtych czasach. Poza tym, komponował również libretta do operetek oraz oper, a jego najbardziej znane dzieło w tej dziedzinie to „Szklana góra” – baśń fantastyczna w trzech aktach.
Źródła
W kontekście badań nad twórczością Seweryna Bersona, szczególną uwagę warto zwrócić na źródła, które mogą dostarczyć cennych informacji na jego temat. Przykładem takiego źródła jest publikacja autorstwa Kornela Michałowskiego, zatytułowana „Opery polskie”, wydana w Warszawie przez PWM w 1954 roku, na stronach 74 i 114.
Przypisy
- a b Seweryn Berson [biogram] w: Michał Piekarski, Muzyka we Lwowie. Od Mozarta do Majerskiego. Kompozytorzy, muzycy, instytucje. Warszawa: Wyd. Naukowe Sedno, 2018, s. 212-213.
- Maciej Dęboróg-Bylczyński, Życie muzyczne galicyjskiego Lwowa, w:"Cracovia-Leopolis". – 2007, nr 3, s. 23-24, 28 ISSN 1234-8600.
- Międzynarodowe wyścigi kolarzy. „Nowości Illustrowane”. Nr 37, s. 15-16, 14.09.1907 r.
- Szklaną górę wystawiono w Krakowie (w r. 1895) z muzyką Michała Hertza, zaś w r. 1897 z muzyką Seweryna Bersona, jak podaje Kornel Michałowski w: Opery polskie, Warszawa: PWM, 1954, s. 115.
- Kompozycje Seweryna Bersona w bazie NUKAT.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Paulina Chapko | Renata Michalczyk | Andrzej Szarek | Karol Podgórski | Włodzimierz Tyszler | Jerzy Niemojowski | Ludwik Misky | Adam Brincken | Stanisław Bugajski (reżyser) | Stanisław Rączka | Karolina Chapko | Piotr Piksa | Zbigniew Podgajny | Stanisław Szafran | Zygmunt Fijas | Józef Hałas | Ewelina Marciniak (piosenkarka) | Jerzy Schejbal | Lidia Ligęza | Urszula FerencOceń: Seweryn Berson