Józef Siemek

---

Życiorys

Józef Siemek to postać, której życiorys jest głęboko związany z polską historią i kulturą. Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, zdobywając dyplom magistra w 1936 roku. W trakcie studiów aktywnie uczestniczył w różnorodnych organizacjach, takich jak Organizacja Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, Bratnia Pomoc, Legion Młodych oraz Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej.

W latach 1938–1939 Siemek zatrudniony był jako nauczyciel-praktykant w Państwowym Liceum i Gimnazjum w Nowogródku. W obliczu nadciągającej II wojny światowej znalazł się w Pleszewie, gdzie pracował jako kelner. W kolejnych latach stał się urzędnikiem Rady Głównej Opiekuńczej, pracując w Kielcach oraz Skarżysku-Kamiennej, a także robotnikiem i magazynierem w Krakowie. Jego działalność dziennikarska rozpoczęła się od redagowania konspiracyjnego pisma „Racławice” w województwie krakowskim, a także działalności w organizacjach takich jak Żegota oraz Chłopska Organizacja Wolności Racławice.

Na przełomie 1943 i 1944 roku, Siemek został aresztowany i więziony na Montelupich, jednym z krakowskich więzień Gestapo. Po wojnie osiedlił się na Dolnym Śląsku, gdzie pełnił funkcje sekretarza Wojewódzkiego Komitetu Polskiej Partii Socjalistycznej oraz zastępcy redaktora naczelnego „Wrocławskiego Kuriera Ilustrowanego”. W latach 1946–1947 zasiadał w Krajowej Radzie Narodowej, a następnie od 1947 do 1952 w Sejmie Ustawodawczym.

W 1948 roku został członkiem PZPR. W 1949 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę w wydawnictwie „Książka i Wiedza” jako kierownik Działu Aktualności Politycznych. W listopadzie 1950 roku objął stanowisko dyrektora Funduszu Kościelnego oraz zastępcy dyrektora Urzędu do Spraw Wyznań. W latach 1955-1956, formalnie do 1957 roku, był redaktorem naczelnym „Gazety Poznańskiej”, którą opuścił po wydarzeniach października 1956. Po powrocie do Warszawy pełnił funkcję sekretarza redakcji „Życia Partii”. W 1957 roku został zastępcą kierownika Biura Prasy przy Komitecie Centralnym PZPR.

Od września 1965 do lutego 1973 roku, Józef Siemek piastował stanowisko prezesa Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, co oznaczało szefostwo cenzury państwowej. Po przejściu na emeryturę w 1973 roku, wciąż pozostawał aktywny zawodowo jako dziennikarz ekonomiczny. Jako członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich publikował liczne artykuły i książkę „Śladami klątwy”.

Jego życie osobiste również zasługuje na uwagę; Siemek mieszkał w Warszawie, był żonaty z Kazimierą Siemek, która zmarła w 1983 roku. Ich synem był Marek Siemek. Po jego śmierci w 1983 roku, pozostał w pamięci wielu jako wybitna osobistość w świecie kultury i polityki. Jego ciała spoczywają na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C39-1-5).

Ordery i odznaczenia

Józef Siemek był osobą, której osiągnięcia zostały docenione poprzez przyznanie wielu prestigious awards. W jego dorobku można znaleźć następujące odznaczenia:

• Order Sztandaru Pracy II klasy,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi (przyznany 12 listopada 1946),
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945.

Dodatkowo, Siemek był laureatem wielu lokalnych i sportowych odznak, a także otrzymał czechosłowacką odznakę dziennikarską im. Juliusa Fučika.

---

Oceń: Józef Siemek

---