Medard Morawiecki

Urodził się w rodzinie organizisty Antoniego Morawieckiego oraz Genowefy z domu Nanke. Już 24 maja tego samego roku został ochrzczony w kościele parafialnym pw. św. Małgorzaty. Jako żołnierz stawił czoła wyzwaniom, biorąc udział w powstaniu styczniowym, co miało wielki wpływ na jego późniejsze życie.

Po przeprowadzeniu się do Krakowa, Morawiecki podjął pracę jako woźny sądowy. W okresie II Rzeczypospolitej, kiedy Polska odzyskała niepodległość, awansował do stopnia podporucznika, co potwierdzało jego zasługi z czasów walki. Został odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami, co jest jednym z najwyższych odznaczeń w Polsce, przyznawanym za szczególne zasługi w czasach zaborów.

Do końca swoich dni, Medard Morawiecki pozostawał w Krakowie, będąc ostatnim weteranem powstania styczniowego mieszkającym w tym mieście. Zmarł 25 września 1937 roku w szpitalu garnizonowym w Krakowie. Jego życie zakończyło się, a ciało zostało pochowane na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, gdzie spoczywają także inni znani mieszkańcy tego miasta.