Jerzy Bogusz

---

Życiorys

„Przed wybuchem II wojny światowej Jerzy Bogusz miał ambitne plany związane z rozpoczęciem studiów na Politechnice Lwowskiej. W trakcie pierwszej fazy niemieckiej okupacji zaangażował się w działalność konspiracyjną, organizując przerzut Polaków przez Słowację i Węgry, aby dołączyli do formującej się we Francji armii polskiej. Niestety, jego działalność została dostrzegana przez władze okupacyjne, co skończyło się aresztowaniem i uwięzieniem w Tarnowie. 14 czerwca 1940 roku został deportowany w pierwszym transporcie więźniów politycznych do obozu Auschwitz-Birkenau, gdzie przydzielono mu numer obozowy 61. Jerzy Bogusz przebywał tam aż do kwietnia 1942 roku, kiedy to udało mu się uzyskać zwolnienie w grupie około pięćdziesięciu więźniów.

Po wojnie Bogusz dołączył do oddziału partyzanckiego 9. kompanii 1. pułku strzelców podhalańskich Armii Krajowej. Jego życie po wojnie związane było z nauką – podjął studia na Politechnice Krakowskiej i przez wiele lat był pracownikiem tej uczelni aż do momentu przejścia na emeryturę. Wszyscy, którzy go znali, wspominają go jako jednego z bohaterów, a jego historia znalazła swoje miejsce w filmie dokumentalnym „Koledzy. Portrety z pamięci” w reżyserii Gabrieli Mruszczak z 2013 roku. Po jego odejściu, z pierwszego transportu więźniów, ocalało jedynie pięć osób.

Jerzy Bogusz zmarł i 30 września 2016 roku został pochowany na cmentarzu w Nowym Sączu, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii i w pamięci tych, którzy go znali.

Wybrane odznaczenia

Wśród licznych wyróżnień i odznaczeń Jerzego Bogusza, najważniejsze to:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2000),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Srebrny Krzyż Zasługi,
• Krzyż Partyzancki,
• Krzyż Oświęcimski.

---

Oceń: Jerzy Bogusz

---