Stefan Csorich

---

Życiorys i kariera

Stefan Csorich przyszedł na świat w rodzinie Władysława i Marii Słomka. Od najwcześniejszych lat spędzał życie w malowniczej Krynicy-Zdroju. W okresie przed II wojną światową ukończył edukację w lokalnej szkole podstawowej, a następnie rozpoczął naukę w prywatnym Gimnazjum i Liceum. W latach 1938–1939 aktywnie uczestniczył jako zawodnik w klubach KTH Krynica oraz KS Jaworzyna Krynica.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku brał udział w walkach, co zakończyło się jego internowaniem w obozie w Komaromie, usytuowanym nad Dunajem na Węgrzech. W styczniu 1940 roku udało mu się przedostać przez Jugosławię oraz Włochy do Francji, gdzie następnie miał przyjemność walczyć w składzie 2 Dywizji Strzelców Pieszych, w której ukończył szkołę podoficerską, będącej częścią 45 Korpusu Armii Francuskiej. Po odniesieniu rany i tymczasowym internowaniu w Szwajcarii, zdał maturę w polskim liceum w Wetzikon. W tym czasie grał także przez krótki okres w klubach w Chur oraz Neuchâtel.

Jeszcze raz podjął próbę ucieczki do Francji, gdzie walczył w batalionie FFI w rejonie Anecy – Pontalier. Po inwazji Aliantów, został przydzielony do 1 Dywizji dowodzonej przez generała Maczka, a następnie odkomenderowany do Wielkiej Brytanii. W Edynburgu zdał maturę oraz kontynuował swoją sportową karierę, grając w hokeja w zespołach takich jak Dundee Tigers oraz Falkirk Lions.

Po powrocie do rodzinnego kraju w październiku 1946 roku, ponownie związał się z KTH. Po zakończeniu swojej kariery sportowej, stając się trenerem Krynickiego Towarzystwa Hokejowego, Podhala Nowy Targ (do 1965 roku), Cracovii (1965–1972) oraz Stoczniowca Gdańsk (1972–1980). Jako trener Podhala, odniósł szereg historycznych sukcesów, w tym trzecie miejsce w kraju oraz zdobycie dwóch pierwszych tytułów mistrza Polski. Co więcej, to on był pomysłodawcą klubowego godła, którym stała się szarotka.

W swojej macierzystej drużynie Stoczniowca w latach siedemdziesiątych XX wieku, po raz pierwszy doprowadził zespół z Gdańska do I ligi w sezonie 1975/1976, a także pomógł w tym, by drużyna utrzymała się w przyszłej edycji I ligi w 1976/1977. Ponadto, był również trenerem kadry narodowej w latach 1961–1963, zdobywając miano mistrza Polski (1950), a także trzykrotnego wicemistrza (1949, 1951, 1953). Jego zaangażowanie w reprezentacji Polski przejawia się poprzez 52 występy w latach 1946–1957, gdzie strzelił 34 bramki.

Csorich uczestniczył w mistrzostwach świata; osiągnął 6. miejsce w 1947 roku w Pradze, zdobywając tytuł króla strzelców oraz 7. miejsce w RFN w 1955 roku oraz 6. miejsce w Moskwie w 1957 roku. Jako olimpijczyk brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w St. Moritz w 1948 roku oraz w Oslo w 1952 roku. Przykrością dla niego było jednak to, że nie mógł wziąć udziału w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1956 roku w Cortina d’Ampezzo z przyczyn politycznych, wynikających ze służby wojskowej w 1 Dywizji generała Maczka.

Jego życie osobiste również wzbudza zainteresowanie – był mężem Wilhelminy Lisiewicz, z którą miał córkę Krystynę (ur. 1949) oraz dwóch synów: Mariana (ur. 1951) i Bogdana (ur. 1954). Po śmierci pierwszej żony, ożenił się z Ewą Dettlaf w 1994 roku. Obaj synowie oraz wnuk Marian również kontynuowali tradycję hokejową, zostając hokeistami. Stefan Csorich zmarł 19 lipca 2008 roku, a jego ostatnie chwile spędzone były w Krynicy-Zdroju.

Ordery i odznaczenia

Stefan Csorich, wybitny przedstawiciel polskiego sportu, został odznaczony wieloma zaszczytnymi nagrodami za swoje osiągnięcia. Wśród nich wyróżniają się:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 21 czerwca 2004,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu”, otrzymana w 1961 roku,
• Kawaler Orderu Legii Honorowej, przyznany przez Francję.

---

Oceń: Stefan Csorich

---