Adam Wiliński, który przyszedł na świat 21 lutego 1909 roku w Nowym Sączu, był znaczącą postacią w polskiej nauce prawnej. Zmarł 21 maja 1977 roku w Lublinie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek akademicki.
Był nie tylko utalentowanym prawnikiem, ale także profesorem nauk prawnych i cenionym nauczycielem akademickim na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, jak również na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Wiliński był ekspertem w dziedzinie prawa rzymskiego, co potwierdza jego znaczenie w polskiej społeczności naukowej. W latach 1957–1962 piastował urząd dziekana Wydziału Prawa na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, gdzie przyczynił się do rozwoju tej instytucji oraz kształcenia przyszłych prawników.
Życiorys
W 1931 roku Adam Wiliński zakończył swoje studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W trudnym okresie okupacji niemieckiej, jego zaangażowanie w działalność konspiracyjną przejawiało się m.in. przez tajne nauczanie, gdzie pełnił rolę nauczyciela łaciny oraz języków nowożytnych. Niestety, jego działalność doprowadziła do aresztowania, co skutkowało osadzeniem w więzieniu gestapo w Krakowie przy ul. Montelupich. Po tym, znalazł się w obozie Kraków-Płaszów.
Po zakończeniu II wojny światowej wrócił do nauczania, kontynuując pracę na macierzystym wydziale Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1949 roku uzyskał stopień naukowy doktora. Dwa lata później, w 1951 roku, rozpoczął pracę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie zorganizował od podstaw Katedrę Prawa Rzymskiego.
W latach 1954-1956 pełnił funkcję prodziekana, a następnie, od 1957 do 1962 roku, był dziekanem Wydziału Prawa UMCS. Warto zaznaczyć, że pozostawał osobą bezpartyjną przez całą swoją karierę. W 1976 roku otrzymał zaszczytny tytuł profesora zwyczajnego.
Znaczącym osiągnięciem Wilińskiego był skrypt jego autorstwa zatytułowany Zarys rzymskiego prawa prywatnego, który stał się fundamentem dla opracowanego przez Marka Kuryłowicza podręcznika Rzymskie prawo prywatne. Zarys wykładu, wielokrotnie wznawianego w 1999 roku.
Wybrane publikacje
Adam Wiliński jest autorem wielu ważnych publikacji dotyczących prawa rzymskiego. Poniżej przedstawiamy jego wybrane dzieła:
- Zarys rzymskiego prawa prywatnego: skrypt dla Studium Zaocznego. Cz. 1 (1973),
- Zarys rzymskiego prawa prywatnego: skrypt dla Studium Zaocznego. Cz. 2 (1973),
- Zarys rzymskiego prawa prywatnego: skrypt dla Studium Zaocznego. Cz. 1–2 (1969),
- Destinatio w inskrypcji z Heba a system i praktyka wczesnego pryncypatu (1955),
- Zarys wykładu rzymskiego prawa prywatnego. Cz. 2 (1953),
- Zarys wykładu rzymskiego prawa prywatnego. Cz. 1 (1952),
- Das römische Recht: Geschichte und Grundbegriffe des Privatrechts mit einem Anhang über Strafrecht und Strafprozess (1966),
- Prawo rzymskie: skrypt: praca zbiorowa. Z. 1 (1958).
Przypisy
- Wiliński, Adam (1909–1977).. bn.org.pl. [dostęp 21.09.2017 r.]
- Wiliński Adam, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 21.09.2017 r.]
- Obsada dziekańska UMCS. umcs.pl. [dostęp 21.09.2017 r.]
- a b Adam Wiliński. profinfo.pl. [dostęp 21.09.2017 r.]
- a b c d Wydział prawa i administracji UMCS ma 60 lat. 22.09.2009 r. [dostęp 21.09.2017 r.]
Oceń: Adam Wiliński